Komşum Dengesiz

28.Bölüm ♠

*Facebook Grubu : Komşum Dengesiz Wattpad

--

28. Bölüm°

Arya önündeki çikolatalara hayran hayran bakarken, bir çikolatanın altındaki beyaz kağıdı fark etti.
Öne doğru eğilip kağıdı eline aldı ve okudu.

"Umarım o çikolataları sağlam bir şekilde sana vereceğimi düşünmemişsindir. Ve umarım zehirlenirsin. Bol sevgilerle Savaş."

Arya kaşlarını çatıp, kağıdı bıraktı ve eline bir çikolata alıp incelemeye başladı.

"İyi de bunlar kapalı. Savaş kekliyordur beni. Bende salak salak-"
Bu sırada masanın üzerindeki telefonundan mesaj bildirim sesi gelince yerinden kalktı ve telefonuna ilerledi.

"Tabii ki de kapalı olacaklar. Yapıştırıcı diye bir şey var. Hah.."

Arya mesajı okur okumaz kafasını penceresine çevirdi. Telefonu bırakıp, aceleyle perdeyi çekti ve yatağına geri oturdu.

Ne yapmış olabilirdi ki? Çok saçmaydı.

Arya eline başka bir çikolata aldı ve açtı.
Bir tanesini yiyecekti ve eğer bir gariplik hissetmezse, sabaha kadar bu çikolataları bitirecekti.

Onu kimse durduramazdı. Savaş'ın saçmalıkları bile.

***

Simge saçlarını da şekillendirdikten sonra odasından çıktı ve koşarak bir kaç adımda İpeğin odasına girdi.

İpek yatakta gözlerini ovuştururken irkildi ve karşındaki Simge'ye şaşkınca baktı.

"Günaydıııın!!"

Simge heyecanla konuştu ve İpeğin üzerine atladı. Gariban İpek, Simge'nin altında ezilirken sesini bile çıkaramadı.

Biraz debelendikten sonra Simge'yi üzerinden itebilmişti.

"Niye beni öldürmek için bu kadar uğraşıyorsun Simge?"

İpeğin, sakin, bitkin sesi Simge'nin suratındaki heyecanlı ifadeyi yok etmedi.

"Bugün senin depresyondan çıkma günün. Ne bu somurtuk tip? Ben bile sıkıldım artık. Senin heyecanlı, yerinde durmayan halini seviyoruz biz."

İpek gözlerini tamamen açabildikten sonra cevap vermeye koyuldu.

"Rahattım ben böyle a-"

"Şşşt. Rahatmış.. Cidden seni takmayan bir adam yüzünden geldiğin hale bakarmısın? Niye ezik gösteriyorsun kendini? Sen ez kızım! Bak bana, Cenk sesini yükseltebiliyor mu?"

İpek, Simge'nin havalı tipine bakarken kendini tutamayıp kahkaha atmaya başlayınca, Simge'de gülmeye başladı... Ne mutlu İpeği güldürebilene!

Onlar salak salak gülerken Katibe panikle açık olan kapıdan içeriye girdi.

"Kız, Arya hastalanmış kusup duruyor. Bir bakın hele."

İkisininde suratındaki mutlu ifade kaybolurken hızla yerlerinden kalktılar ve Arya'nın odasına koştular.

Simge, Arya'nın yanına çömelip, saçlarını gözlerinin önünden çekti.

"Arya. Ne oldu kuzum?"

Arya suratını ekşitip, burnunu çekerek kafasını iki yana salladı.

Katibe, Arya'nın yatağının üzerindeki çöpleri bir poşete doldurup atarken, Arya kafasını biraz kaldırıp İpeğe doğru konuştu.

"Git. Git o Savaş piçini çağır. Hep onun yüzünden. Ben suratına biraz küfür edeyim iyi olurum. Git hadi."