Αυτός έχει μεγαλώσει στα σαλόνια αλλά του αρέσει να "παίζει" στις οικοδομές...
Αυτή κουράστηκε πολύ να βρει τη δουλειά των ονείρων της και να αποδείξει ότι την αξίζει, δε θα αφήσει κανέναν να την φτάσει στα άκρα...
Η συνάντηση τους θα φέρει σεισμό...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
ΑΡΗΣ
Το επόμενο πρωί ξύπνησα με εξαιρετική διάθεση και σίγουρα ο μοναδικός λόγος που συνέβαινε αυτό δεν ήταν επειδή ήταν Σάββατο. Κυκλοφορούσα μέσα στο σπίτι και έπιανα τον εαυτό μου να χαμογελάει χωρίς λόγο. Λίγο αργότερα, όταν μου τηλεφώνησε ο Ιάσωνας για να με καλέσει στο σπίτι του, γιατί είχε να μου πει... δεν τον δούλεψα πάρα μόνο συμφώνησα ότι σε μισή ώρα θα ήμουν εκεί. Η γεύση της Χριστίνας και οι καμπύλες της ήταν ακόμα χαραγμένες πολύ καλά στην μνήμη μου και ανυπομονούσα για την επόμενη συνάντηση μας. Αυτό που είχα νιώσει όταν την άγγιζα ήταν κάτι σαν ηλεκτρισμός... ένας ηλεκτρισμός που είχε κάνει το κορμί μου να φλέγεται και να την αποζητάει.
Όταν ο Ιάσωνας άρχισε να μου μιλάει για το ραντεβού του διέκρινα μία αμηχανία στη φωνή του, περίεργη για εκείνον. Παλαιότερα έβγαινε πολύ περισσότερα ραντεβού σε σχέση με τώρα αλλά οι σχέσεις του δεν κρατούσαν πολύ, συνήθως τον σούταραν επειδή πάρα ήταν κύριος όπως του είχαν τονίσει κάποιες από τις κυρίες που συναναστρεφόταν! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να έχει γίνει πολύ επιφυλακτικός με τις γυναίκες και μέχρι πρότινος δίσταζε να βγει ραντεβού. Την κοπέλα από το γραφείο, μου είχε πει ότι την είχε προσέξει εδώ και αρκετό καιρό αλλά δεν της είχε ζητήσει ποτέ να βγούνε γιατί στην ουσία ήταν υπάλληλος του. Όταν μου το είχε αναφέρει αυτό είχα σπεύσει να του επισημάνω πως δεν ήταν ακριβώς δική του, αλλά του πατέρα μας!! Όπως και τότε έτσι και τώρα είχε κάποιους ενδοιασμούς για αυτή τη σχέση που φαινόταν να ξεκινάει.
«Εμένα πάντως αν μου άρεσε κάποια, θα έβγαινα οπωσδήποτε μαζί της και δε θα με ένοιαζε αν θα δούλευε για εμένα. Το πολύ πολύ να ξεκλέβαμε και χρόνο στη δουλειά!» του έκλεισα το μάτι και ο αδερφός μου ξεφυσηξε αγανακτισμένος.
«Μην είσαι βλάκας! Το σκεφτόμουν, γιατί αν τελικά κάτι δεν πάει καλά, θα είναι αμήχανο και για τους δύο μας.»
