κεφάλαιο 23

21.3K 1.5K 69
                                    


ΑΡΗΣ

Το βλέμμα μου ήταν στραμμένο πάνω της όσο εκείνη τραβούσε τον Σωτήρη και απομακρύνονταν από κοντά μου. Προσπάθησα να τιθασεύσω τον θυμό μου και την παρόρμηση να διαλύσω τα πάντα γύρω μου. Αυτή η γυναίκα με έκανε έξαλλο!! Και εκείνος είχε υπογράψει την καταδίκη του, αρκετά τον είχα ανεχτεί... Όταν με πλησίασε ο Μάνος δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω σε άνθρωπο χωρίς να δείξω πόσο τα είχα πάρει με αυτό που είχε συμβεί. Εκείνος βέβαια αν και κατάλαβε οτι έβραζα μέσα μου δεν πτοήθηκε, στάθηκε δίπλα μου και με ρώτησε τι είχε γίνει.

«Τι θες να έγινε; Τίποτα δεν έγινε... μαζεύουμε και φεύγουμε!» ο τόνος μου ήταν αγενής και απότομος αλλά εκείνος επέμεινε.

«Τι σου είπε ρε;»

«Ρε Μάνο, δε μου είπε τίποτα, έφυγε με τον άλλο και δε με άφησε να της μιλήσω καν! Απορώ γιατί ασχολούμαι ακόμα μαζί της, η γυναίκα έχει θέματα!» ο Μάνος ξεφύσηξε και είδα στην στάση του παραίτηση.

«Η Όλγα δε το σηκώνει... λέω να πάω να τη βρω...»

«Μην είσαι μαλάκας ρε! Δε βλέπεις ότι οι γκόμενες θέλουν να παίξουν μαζί μας; Νομίζουν ότι θα μας σπάσουν αλλά είναι γελασμένες!» ποτέ δεν είχα αναγκαστεί να κυνηγήσω γυναίκα και με ενοχλούσε που η συγκεκριμένη με έκανε να τρέχω από πίσω της.

Όλη την υπόλοιπη μέρα την πέρασα στο σπίτι, ετοίμασα κάποια σχέδια για μερικές μικροδουλειές που είχα αναλάβει παράλληλα και μελετούσα το πρόγραμμα εργασιών για τους επόμενους μήνες. Ήξερα ότι κάποια στιγμή έπρεπε να πεταχτώ μέχρι το Ναύπλιο για να έβλεπα από κοντά το πατρικό της μητέρας μου, ήθελε να ανακαινιστεί σχεδόν όλο από την αρχή και έπρεπε να δω από κοντά τι επισκευές χρειάζονταν να γίνουν. Είχα σκοπό να το συζητούσα με τον Ιάσωνα και γιατί όχι, να του ζητούσα να ερχόταν και εκείνος μαζί μου, δεν θα ήταν τόσο δύσκολο να πηγαίναμε ένα από τα ερχόμενα σαββατοκύριακα.

Προσπαθούσα να έχω το μυαλό μου απασχολημένο για να μη σκέφτομαι την Χριστίνα αλλά δεν μου ήταν τόσο εύκολο. Αναρωτιόμουν που να την είχε πάει για φαγητό ο άλλος και με έκαιγε να μάθω αν είχαν μείνει μόνο σε αυτό ή αν η έξοδος τους είχε συνεχιστεί και παρακάτω. Ίσως είχαν πάει για καφέ ή ποτό, δεν είχε σημασία που ήταν σχετικά νωρίς. Με αυτή τη σκέψη σηκώθηκα από το γραφείο μου και πλησίασα το ντουλάπι με τα ποτά. Έβαλα μία μικρή ποσότητα σε ένα χαμηλό ποτήρι και πίνοντας μια γουλιά πλησίασα το τηλέφωνο. Η ώρα κόντευε εννέα, το σταθερό μου τηλέφωνό δεν το ήξερε και υπέθετα πως αν της τηλεφωνούσα και ήταν σπίτι τότε θα το σήκωνε... πληκτρολόγησα τον αριθμό της στα γρήγορα και άκουσα τρεις φορές να καλεί πριν εκείνη τελικά απαντήσει.

Βαρέα και ανθυγιεινάजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें