Dolan gözlerimi gökyüzüne çevirdim.
Gözüme bir kaç damla yaş düştü.
Bulutlar da ağlıyordu.
Bir an için kıskandım onları.
Ne kadar güzel ağlıyorlardı,
Korkmadan, utanmadan.
Bense,
Korkaktım,
Güçsüzdüm.
Sonra gözlerimden bir damla yaş düştü.
Bu seferki benim gözyaşımdı.
Boşver,dedim.
Boşver.
Bulutlar nasıl olsa benimle.
Gizlerler gözyaşlarımı,
Saklarlar beni.
Ağladığımı kimse farketmez...
Soğuk yağmur damlalarına karşın,
Gözyaşlarım ve yüreğim sıcaktı.
Ama bu sıcak,
Sevgi gibi değildi.
Yakıyordu.
Acıtıyordu.
Kendisi giderken,
Arkasında burukluk bırakıyordu.
Sevmezdim zaten sıcağı, güneşi.
Bulutlar hala benimle.
أنت تقرأ
Şiir Gibi Adam
الشعرÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
