Bazen bağırmak istiyordu insan.
Deli gibi bağırmak.
Kendine zarar veren insanları,
Pişman etmek istiyordu,
Yaptıklarına..
Ama susuyordu.
Ağzı sanki mühürlenmiş gibi,
Her şeye kayıtsız kalıyordu.
Sadece,
Soğuk ve acımasız gözlerini çevirip,
Onlara neler yapabileceğini söylemeye çalışıyordu.
Belki bu yüzden gitmişti gözlerindeki parıltılar.
Yaşadığı her şey
Teker teker
Siyah perdeler halinde,
gözlerine düşüyordu.
Siyah perdeler,
O parıltıları zehirliyorlardı.
Zaten parıltılar kaçmak için can atıyordu.
Belkide onlarda yorulmuştu,
Gitmekten...
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
