O, ölümüyle yeni tanışmıştı.
Korkmadan, ses çıkarmadan.
Grinin içinde boğuluyordu.
Su olmadan.
Ölümün gri tonunu görmüştü.
Yaşayamadan.
Çaresizliğe düşmüştü.
Yolun sonuna varmadan.
Defalarca isyan etmişti,
Anlamadan, dayanamadan...
Ölüyordu, acı çekiyordu.
Fiziksel bir tarafı yoktu.
Ancak olacaktı.
Bir gün, o da olacaktı.
Ruhunun acısı,
Fiziksel acısına karışırken o,
Acının içinde,
Kaybolacaktı...
Merhaba ツ Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi akşamlar (:
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
