Multi; pixies- where is my mind
Çocuk yanımı öldürdüler benim.
Ses çıkaramadım.
Sessizliğe mahkum bir insan gibi,
Sustum kaldım..
Ağlıyordu o çocuk karşımda.
Can çekişiyordu...
Direk öldürmediler,
Acı çeksin,
Yavaş yavaş yok olsun istediler.
Dayanamadı be o çocuk!
Ben de dayan demedim zaten,
Diyemedim...
İzleyebildim sadece.
Elimden bir şey gelmedi be!
Kurtaramadım onu..
Şimdi ise,
Karşılarında,
Ölüm gibi soğuk,
Kaya gibi sert,
Katil gibi acımasız bir insan var.
Onlar bunu bilmiyor.
Onlar içimdeki çocuğu öldürdüklerini de bilmiyorlardı.
Bunu kim biliyor?
Ben ve sen.
Bunu onlara ödeteceğiz,
Merak etme.
Elbet bir gün,
Her şeyin hesabını vercekler.
Ve o zaman,
Gülme sırası bizde olacak.
Merhaba, oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.. iyi günler
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
