Eksik etmedim kimseyi gülümsememden.
Zaten anlamazlardı ardındaki eskilerden.
Geçmişinden, geleceğinden.
Onlara göre sadece gülümsemiştin,
Kıvrılmıştı dudakların.
Anlamazdı kimse gözlerden,
Sadece filmlerde olur sanırlardı,
Acı çekenlerden.
Beklemelerden, sevmelerden.
Belki sahtelik çıkardı bir yerden.
Kırılırdın yeniden.
Paramparça bir bardağa benzeyen.
Bulurdun parçaları,
Yapıştırırdın.
Eskisi gibi olmazdı tabi..
Ancak,
Tekrar kırılırdı bardak,
Ne kalbin kalırdı ortada,
Ne de gözlerindeki şevkat
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
