Canları yandığında,
Canını yakarlar.
Konuştuğunda susturur,
Sustuğunda konuşturular.
İki kelimenle anlarlar,
Yada,
Anladıklarını sanarlar.
İçindeki yaraları görmek yerine,
Yüzündeki gülümsemeye kanarlar.
Uzaklara bakıp gittiğinde,
Daldı yine diye dalgaya vururlar .
Ama bilmezler be
Bilmezler..
Seni kendinden başkası ne sever,
Ne düşünür,
Ne de değer verir.
Belki bunun içindir,
İnsanın en iyi kendini anlaması...
Yaralarını başkasını beklemeden,
Kendisi sarması...
Not; vote ve yorum az geliyor... bu duruma cidden üzülüyorum... oy verin lütfen.. hayırlı ramazanlar(:
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
