Pişmanlıklarım,pişmanlıkların.
Hüzünlerim, mutluluklarım.
Düşmelerim, kalkmalarım.
Mutsuzluğum, sevincim.
Hepsini,
Yaşadım,yaşadın.
Bir kavanoz misali,
Sıkıştık kaldık içinde.
Ne yaptıklarımızı değiştirebiliyoruz,
Ne de yaşadıklarımızı.
Mazide diyoruz, mazide...
Oysa bir bakmışız,
Bir eşya,
Bir şarkı,
Bir manzara.
Koyup getiriyor önümüze,
Mazimizi..
Hüzünleniyoruz.
Düşünüyoruz.
Ve sonra tekrar,
Eski halimize dönüyoruz.
Ancak,
Mazi hatırlanmak ister.
Yaşadıkça,
Ders alınmak ister.
Mazi ve pişmanlık birbirine benzer.
Yaşandıkça, unutulan...
İyi akşamlar... oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin (:
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
