Hayattan tam olarak koptuğunda
Herkes seni unuttuğunda
Düşüncelerinde kaybolduğunda
Sevildiğini sanarken kalbinden vurulduğunda
Annen bile sana inanmadığında
Ölürsün.
Hemde öyle bir ölürsün ki
Kimsenin ruhu duymaz.
Sessiz sedasız.
Hızla.
Parçalar birleşirken
Yaşamak için sebep bulamazsın.
Ruhun ölürken
Kaçamazsın.
Ve sen bunları yaparken
İntihar için hayal kurarsın.
Ama sonra hemen yıkarsın.
Çünkü o siktigimin küçücük umudu vardır hala kalbinde.
Ona tutunurken,
Her şey guzel olacak sanırsın
Peki sonra ne olur bilir misin?
Tekrar tekrar ve takrar
Parçalanırsın.
Neyse...
YOU ARE READING
Şiir Gibi Adam
PoetryÜşür yani ellerin hani, Kalbin yanarken. Dizilir boğazına kelimeler, Susarken. Ve, Ve kalbindeki boşluk artarken, Yerini sızıya bırakırken. Dolar gözlerin. Hayatı yaşarken.. *şiirler bana aittir. Bir yerden alıntı değildir*
