One Magical Tale

Part 9

Part 9

"I'm Yda Guerrero. The one who had been stolen a necklace by her." Tinuro niya ako.

Shit! Nalagutan na.

Napalunok ako. Hindi maaari, kung nakuha ko ang kuwintas niya at wala iyon sa kanya, paano siya napunta dito? "A-ano ba'ng pinag-sasabi mo, Y-yda, ha? Kung nasa akin ang kuwintas mo, edi hindi ka nakakapunta dito." Depensa ko sa sarili ko pero ngumisi siya muli at nakakairita 'yon.

"Kung ganoon, paano mo nalaman na hindi ako makakapunta dito kapag wala sa akin ang kuwintas ko, aber?" Iniinis niya talaga ako.

"Kasi nga, wala sa'yo 'yung kuwintas. Putik oh!" Napa-kamot pa ako sa ulo ko.

"Okay." Maikli niya'ng sagot. What? "Okay, give me back my necklace." Buwiset! Akala ko, okay na. Nakakainis 'tong landlady ko'ng 'to.

Tama, siya ang nag-iisang landlady ko sa boarding house na napaka-tanga dahil hindi niya inaalagaan ang mga gamit niya. "No, I can't. Hindi sa'yo 'to." Sabi ko sabay hawak ng mahigpit sa kuwintas na suot ko, hindi niya ako makikilala nang dahil sa boses lang. "Sa akin 'to."

"Athena. Nakatira siya sa boarding house na pagmamay-ari mo, of course. That's you, kakaiba ang pangalan ko and you seem so perfect. Right, Hera? Nakalimutan mo na rin ang ninang mo?" Nakita ko pa siya'ng ngumisi.

"OMG! Ikaw si Ninang?! OMG, Ninang. I'm so sorry. Ang tagal na natin kasi'ng hindi nag-kita. When was the last time we met? Oh, 'nung 5 years old pa ako. Mabuti naman, Ninang at bumalik ka pa dito. I miss you, Ninang." Sabi pa ni Hera at pumunta papalapit kay Landlady Yda at niyakap.

"Oh, Gretel anak." Nagulat ako sa sinabi niya. "Hindi mo ba ako yayakapin?"

"Why would I? You left me since I was five and now, I am living with my own. I'm independent already. Hindi na din kita kailangan." Sabi pa nito habang akay-akay si Prince Carlos ay lumabas sila ng library.

"Gretel, I did it for your own good."

"My own good or your own good? You left me to get your freedom. Mas inuna mo ang kalayaan na hinahangad mo kesa sa sarili mo'ng anak. Huh, ofcourse, ikaw 'yan eh. Pero kung ako 'yon? Ako ang nasa lugar mo? Fuck, mas gugustuhin ko pa'ng ibalewala ang kalayaan. O kahit immortality lang para sa mahahalaga sa akin." Sabi ni Gretel at doon umalis na.

Nakita ko naman na sinundan ni Hera si Gretel. Tumalikod si Landlady Yda sa akin, "I'm sorry." Narinig ko'ng bulong niya habang nababasag 'yung boses. "I'm so sorry. I'm sorry." Paulit-ulit na banggit nito.

At dahil dakila'ng prangka ako, hindi ko napigilan ang bunganga ko, "Kung inaaksyunan mo kaya 'yang sorry mo, edi mas madali ka'ng matatanggap ng anak mo." Sabi ko at lumabas na rin ng library at sinundan sina Gretel. Takot lang ako'ng kunin niya agad ang kuwintas.

Pero paano pa rin siya nakapunta dito? Dahil sa buwiset na curiousity ko ay bumalik ako sa library at hinarap na naman si Landlady Yda. "Ano... Ba't ka nakapunta rito kung nanakaw ang kuwintas mo?" Direcho'ng tanong ko. Ayoko sa nagmamaang-maangan. Pero mukha'ng nagamit ko 'yon kanina.

"I used to have that necklace. At ito'ng suot ko ngayon. Para dapat ito sa anak ko'ng sobra'ng tagal nawalay sa akin. And that's Gretel." Napayuko ako sa mga naririnig ko, kinokonsensya niya ba ako para maibalik ko na sa kanya ang kuwintas niya?

"Paano ka nagkaroon ng isa pa'ng kuwintas para makapunta dito? Eh, si Gretel, may kuwintas na 'yon." Curiousity killed the cat, ika nga nila.

"I had a friend named Lia, she's a witch at kaya niya'ng gumawa ng kuwintas, kaya humingi ako sa kanya ng pabor, kapalit ng pag-punta ko sa mundo ng mga mortal. Dahil ang pinapagawa ko'ng kuwintas ay para sa anak ko'ng si Gretel at kapag sinusuot niya iyon, hindi siya mapapahamak at katatakutan siya ng kahit na sino'ng kalaban. But sad to say, Lia's gone. Mula nung ibinigay niya sa akin ang finished product ng kuwintas na ipinagawa ko ay hindi na siya nag-pakita. I know she's immortal, pero wala na ako'ng balita sa kanya." Information overload.

"I'll give you a deal, Landlady Yda. And all you need to do is nod your head as a sign of agreement." Napangisi ako sa kanya. Nababaliw na siguro ako. "Tutulungan kita'ng makipag-ayos kay Gretel sa isa'ng kondisyon."

Nakuha ko namana ng buong atensyon niya at nakatutok siya sa akin, "Ano'ng kondisyon? Gagawin ko ang lahat mag-kaayos lang kami ng anak ko." Ganyan ang ina, magagawa ang lahat para sa anak.

"Ibigay mo sa akin ang kuwintas na ito kapag matagumpay ang pakikipag-ayos mo kay Gretel. You know, she's my friend din naman kaya I know she also needs you." Ngumiti ako sa kanya. Pure smile. Hindi ko alam kung bakit gusto ko'ng tulungan 'to. Pero sa tingin ko, dahil iyon ang nararapat o dahil siya ang dahilan para mag-stay pa ako dito sa Gond Enchanted Land.

Nakita ko'ng kumunot ang noo niya, pero inilahad ko ang kamay ko sa kanya. Napatitig siya doon ng ilang segundo, pero nag-salita ulit ako, "Ano na? Tatanggapin mo o hindi? Madali lang din naman ako'ng kausap." Sabi ko.

Hindi pa rin niya tinatanggap ang kamay ko kaya ibinaba ko nalang iyon at tumalikod na sa kanya. "Ibabalik ko din sa'yo 'tong kuwintas mo." Sabi ko pa at akma'ng nag-walk out para mas maramdaman niya na totoo 'yung hindi ko na pag-tulong sa kanila ng anak niya, dahil hindi siya pumayag sa deal namin.

"T-teka. Athena." Napangiti ako pero muli rin'g ibinalik sa dati ko'ng ekspresyon at lumingon ako sa kanya, sa likod ko.

"Yes?" Ngiting-ngiti ko'ng tanong. "Kung gusto mo'ng makuha ang kuwintas na'to. Kunin mo sa akin. Kung kaya mo." Nginisihan ko siya. Ewan ko lang talaga kung nag-mumukha ako'ng beelzebub ngayon. Pero ang tangi'ng alam ko, kontra-bida ako sa ngayon.

"H-hindi 'yun. Tulungan mo ako'ng makipag-ayos sa anak ko. Kay Gretel. Pakiusap. Tutuparin ko din ang hinihingi mo'ng kondisyon, mabalik lang ang tiwala ni Gretel sa akin." Sabi niya at lumapit pa sa akin. Mas gusto ko ang sitwasyon ngayon. "Pumapayag na ako sa deal." Napangiti naman ako nang matamis sa kanya.

"That's a good choice dahil hindi'ng-hindi kita bibiguin." Kung ayaw ni Gretel makipag-ayos sa ina niya, kailangan ko siya'ng mapilit. Alang-alang sa pag-tira dito ng mas matagal.

Tumalikod na ako sa kanya at sinundan na sina Gretel, Hera at Prince Carlos. Pumorma ang mga labi ko ng nakaka-loko'ng ngiti. Am I bad? Siguro nga. Subukan ko kasi kahit ngayon lang ang pagiging masama at kontra bida.

* * *

Valentine's day is coming. Happy valentine's, OMT readers :)