21 ~ Corvette

168K 5K 238
                                    

CHAPTER TWENTY ONE

KANINA pa pabalik-balik si Carlie sa tapat ng delivery room ng hospital kung saan nila dinala si Valerie. Sumakit kasi bigla ang tiyan nito, but it's early to give birth.

She's pregnant. While she was in coma, the medication for her pregnancy continued. Her body is still weak. She has not yet fully recovered from the car accident that happened to them. And she can't afford the normal delivery.

"Man, nahihilo na ako sayo, kanina ka pa pabalik-balik d'yan," Reklamo sa kanya ni Yvo.

Nakaupo ang mga ito sa bench, sa waiting area sa labas ng silid kasama ang magulang nito na tahimik lang. Marahil ay nagdadasal o siya lang itong hindi talaga mapakali.

"Malakas ang kapatid ko. Matibay at walang inuurungan kaya sigurado akong kayang-kaya niya ilabas ang baby niyo," Yvo continued. He's very confident that Valerie can make it.

"We all know that she's still recovering, Yvo. Ayokong may mangyari sa kanya na kung ano pa man,"

May sasabihin pa sana si Carlie ngunit nahinto na nang makitang lumabas ang isang babae galing sa delivery room. Sinalubong niya ang doktor.

"She will going to undergo in what we called caesarian. Dahil hindi kakayanin ng katawan niya ang normal delivery. She's still weak from coma. Lalo lang siyang manghihina kapag pwinersa siya. Caesarian is the best choice," Natalie formally said. "... at gusto ka niyang makausap. Good luck."

Natalie patted his shoulder. Then she went to Valerie's family.

He can answer everything that Valerie would ask him. They did not tell her yet about what really happened because of her situation. They did not want her to be stressed.

He is very willing to take all the responsibilities. Lalo na sa magiging anak nilang dalawa. Pareho nilang gusto ang bagay na 'yon noon, pero kung ngayon ang pagbabatayan ay siguradong tutol si Valerie sa pagbubuntis nito. He can see that from her eyes.

Carlie opened the door and he's welcomed by Valerie's weak but beautiful face. Namumutla at pinagpapawisan ito habang sapo ang malaking na tiyan.

He walked closer and cursed inside his head when she gave him a very sharp glare. Kung sibat lang ang mga mata nito ay baka kanina pa siya bumulagta sa sahig.

"Sino ang ama ng baby ko?" nag-a-apoy sa galit ang mga mata na tanong ni Valerie.

Carlie remained his cool. He will never get mad at her. Though, it's sad that she can't remember him, but he expected it. Noon pa man, inihanda niya na ang sarili sa posibilidad na 'yon.

"Ako,"

Malakas itong napasinghap at kung hindi niya lang ito naagapan ay baka tinamaan na siya ng sipa nito. Damn! Ang laki-laki na ng tiyan pero nagagawa pa rin manakit.

"Pinagsamantalahan mo ako!" she accused him.

"Of course not. We both liked what happened between us. Do I look like someone who would take advantage?" he cocked his head on the side, waiting for her rebuttal.

"Hindi totoo iyang sinasabi mo! As far as I remember, I don't have a boyfriend. And you?" itinuro siya nito. "I don't know you. Kaya paanong may mangyayari na magkakaroon tayo ng anak? Virgin pa ako!"

I know, but that was before. You gave yourself to me wholeheartedly. You are mine now, Valerie.

"Ano ba ang huli mong naaalala bago ka nawalan ng malay?" he asked casually, trying to lessen the tension between them.

"I was in a mission... and... I got into a car accident with someone who I can't remember,"

Valerie's forehead knotted upon hearing her own statement. She looked confused.

The Imperious BodyguardWhere stories live. Discover now