17.11.2011
01.23pmHastane yatağında yorgun bedenini izliyorum.
Babamın çalıştığı hasteneye geldiğimizi babamı görünce anlıyorum. Soru soran gözlerine verebilecek bir cevap arıyorum."Arkadaşım." Diyorum.
"O, iyi mi baba?""Taehyung, zor zamanlar geçiriyor."
Şaşkınlığımı saklama gereği duymadan babama dönüyorum.
"Onu tanıyor musun?"
Babamın yüzünde oluşan buruk gülümseme ile gözlerimi sana çeviriyorum.
"Kız kardeşi hastanemizde tedavi oluyor."
Bir süre sessizliğin ardından konuşmaya devam ediyor.
"Kız kardeşi lösemi hastası. Anneside 5 yıl önce bu hastalığa yakalanmıştı."
"Öldü mü?"
Babam hüzünle kafasını salladıktan sonra senin biraz daha dinlenmen gerektiğini söylüyor.
Şimdi daha iyi anlıyorum.
Kaybetmekten yorulmuş kalbinin neden korktuğunu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
if you || kth. ✓
Fanfiction"Eğer sen..." dedi ve bir süre gözlerimin içine baktı. "Beni beklemeseydin ben bu koca şehirde kaybolacaktım." Yüzümüz giderek birbirine yaklaşırken nefeslerimiz birbirine karışıyordu. "Eğer sen," dedim bu sefer. "Yanıma gelmeseydin, yıldızlara olan...