٢٧

6.8K 1K 94
                                    

10.12.2011
10.09am

Her iki ayda bir olduğum kontrollerden biri için hastaneye geliyorum. Seni görüyorum. Banka oturuyor uzaklara dalıyorsun.

Yanına doğru geliyorum. Beni fark ediyorsun. Yüzünü saran gülümsemeyi fark ediyorum. Diğer arkadaşlarına yaptığın gibi benim yanımda da oynuyorsun.

"Merhaba!" Diyorsun.

Karşılık vermeme karşın aramıza giren sessizliğe isyan bayrağını çekip konuşuyorum.

"Bir sorun mu var?" Diye soruyorum.

Gözlerin bir süre uzaklara dalıyor sonra "Hayır." Diyorsun.

Beni de diğerleri gibi görüyor olman kalbimi kırıyor.

"Hadi ama! Herkesi kandırabilirsin ama beni kandırmazsın. Seni tanıyorum, Taehyung." Diyorum.
"Bu bakışların anlamını biliyorum. Kardeşinle ilgili değil mi?"

Bir süre beni izleyen gözlerinde şaşkınlığı seziyorum. Tekrar gözlerini benden alıp ufka çeviriyorsun.

"Evet," diyorsun çatallaşmış sesine karşın bekliyorsun. Gözlerinde biriken gözyaşlarını geri yollamak için çabaladığını görüyorum.

Gözlerin parmaklarına dikmiş boğazındaki yumrunun geçmesini bekliyorsun.

"Kullandığı ilaçlar yüzünden saçları dökülmeye başladı."

Ritim tutmaya başlayan ayağına karşın gözyaşlarınla verdiğin savaşı kazanıyor gibisin.

"Bana korktuğunu söyledi. Kollarımda ağlayıp uykuya dalarken hiçbir şey yapamadım."
Diyorsun.

Sesin yeniden çatallaşıyor.

"Anneme söz vermiştim. Kardeşimi koruyacaktım. " diyorsun dolan gözlerinle.
"Yapamadım."

if you || kth. ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin