Absolution(Sequel to Russian Roulette)

Chapter 4

Είναι από τις πιο ωραίες αισθήσεις στον κόσμο. Να την έχω στην αγκαλιά μου. Να βλέπω τον κορμό της να υψώνεται ανά τακτά διαστήματα καθώς αναπνέει στο λαιμό μου. Χάιδευα απαλά τα μαλλιά της και την πλάτη της που δεν ήταν σκεπασμένη. Είχε πολύ ήλιο και ζέστη σήμερα, ασυνήθιστο αν σκεφτείς ότι είναι Ιανουάριος. Γύρισα και την κοίταξα . Τόσο ήρεμη, γαλήνια. Οι ηλιαχτίδες που έλουζαν το πρόσωπο της την έκαναν ακόμη πιο όμορφη στα μάτια μου. Σήκωσα λίγο το κεφάλι μου και έπιασα το κινητό μου για να δω την ώρα. Ήταν εννιά παρά είκοσι και Κυριακή οπότε δεν είχαμε να κάνουμε κάτι. Ξάπλωσα πάλι στον καναπέ και ένιωσα το χέρι της που ήταν στη μέση μου να με αγκαλιάζει σφιχτά. "Κοιμήσου. Είναι Κυριακή", της είπα και την φίλησα απαλά στο μέτωπο. "Lauren. Δεν ξύπνησες το βράδυ", είπε με την βαριά φωνή της από τον ύπνο και άνοιξε τα μάτια της και με κοίταξε. Ένιωσα την καρδιά μου να σταμάταει για λίγο. Είχε δίκιο. Δεν είδα κάποιο όνειρο. Δεν ξύπνησα τρομαγμένη. Κοιμήθηκα πολύ ήρεμα. Είχα να κοιμηθώ τόσο καλά μήνες. Ένιωθα ξεκούραστη. "Όχι. Δεν ξύπνησα", είπα και χαμογέλασα και την φίλησα απαλά στα χείλη. "Χαίρομαι πολύ γι'αυτό. Λοιπόν, σήκω. Τι θα έλεγες να πηγαίναμε μια βόλτα; Έχουμε πολύ καιρό να βγούμε μόνες μας", είπε και έφυγε από την αγκαλιά μου και σηκώθηκε από τον καναπέ. Παρατηρούσα το γυμνό της σώμα καθώς έφτασε στο παράθυρο και ο ήλιος σχημάτιζε τη φιγούρα της. Από τις πιο όμορφες εικόνες που μπορεί να έχω δει. "Έχει πολύ ωραιά μέρα σήμερα", είπε και τεντώθηκε λίγο και γύρισε και με κοίταξε. "Πάω να κάνω ένα ντουζ και μετά μπες εσύ για να ετοιμαστούμε". "Γιατί να μην μπούμε μαζί;", είπα και σηκώθηκα και πήγα μπροστά της. Πέρασα τα χέρια μου γύρω από τη μέση της και την έφερα πιο κοντά στο σώμα μου. "Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε". Τα χέρια της με έπιασαν από το λαιμό και μου έδωσε ένα γρήγορο φιλί στα χείλη. Χαμογέλασα με αυτή της την πράξη και την άφησα να φύγει από την αγκαλιά μου. Ντύθηκα πρόχειρα και άνοιξα λίγο την τηλεόραση. Δεν είχε κάτι ενδιαφέρον, ήταν ακόμη πολύ νωρίς. Αποφάσησα να ρίξω μια πολύ γρήγορη ματιά στα χαρτιά της Μαριέτας. Πήρα τη σακούλα στον καναπέ και έβγαλα όλα τα έγγραφα από μέσα. Ήταν πάρα πολλά και έπρεπε να καθίσω να τα διαβάσω όλα. Άνοιξα τον φάκελο που είχε στο ορφανοτροφείο. Η πρώτη σελίδα είχε μια σειρά από φωτογραφίες της από την αρχή μέχρι την ηλικία των δεκαέξι που έφυγε από το ίδρυμα. Αναμνήσεις ξεχασμένες στο μυαλό μου αποφάσισαν να έρθουν στην επιφάνεια. Διάβασα λίγα πράγματα που έλεγε για την εξωτερική εμφάνιση και διάφορα στοιχεία. Γύρισα στην επόμενη σελίδα. Πάνω αριστερά ήταν ο λόγος που βρέθηκε στο ορφανοτροφείο. "Lauren, τι ακριβώς είναι αυτά;", άκουσα την κοπέλα μου να μου λέει στο αφτί και τινάχτηκα ολόκληρη. "Θέε μου. Προειδοποιεί ο κόσμος. Με κατατρόμαξες", είπα και έβαλα όλα τα έγγραφα μέσα στη σακούλα. "Θα σου εξηγήσω άλλη στιγμή. Πάω να κάνω κι εγώ ένα ντουζ", είπα και άφησα τη σακούλα κάτω στο πάτωμα και μπήκα γρήγορα για μπάνιο.