13 | Battle at Hinea

8.5K 475 83
                                    

We decided to take some rest, as we chose it in a place where there's a lake where we could chill. The water makes everything fresh, as the surroundings are somehow damp from the water evaporated from the moderate heat that's circulating on this place. The grasses are kind of taller here since it's located inside the forest; the trees with their roots being covered by green veins crawling from the greeny soil surrounded by some moss, as to some beautiful classes of flowers could be found everywhere.

I shifted on my sit right after moistening my birthmarks with the cotton we've found along the way, which I purposely got more than my hands could carry.

Nakaramdam ako ng ginhawa mula sa unti-unting pagbalik sa normal ng aking nasa likuran, lalo na't nabasa ko na iyon ng tubig.

Ganito lagi ang aking ginagawa sa tuwing umiinit ito ng sobra at parang humahapdi, babasahin ng kaunting tubig upang umayos ang temperatura nito at sa huli'y mawawala ang init at mapapalitan ng lamig.

Nagawi ang aking tingin sa gilid at nakita ang damit na nasa lapag. The same color that Kaellus is wearing, only that, it's designed for a woman to wear.

Naalala ko kanina, nagulat na lamang ako nang may lumabas na damit sa aking harap— ang pag-ilaw nito ng kulay ginto ang nakakuha ng atensyon ng aking kapareha at doon namin napag-alaman na ang makukuha ng isa sa amin ay makukuha rin ng kapareha nito.

At dahil maayos pa ang aking damit ngayon ay hindi ko alam kung isusuot ko ba ito, lalo na't hindi ko gustong kumalat ang chismis na naka-couple outfit kami, at kung isusuot ko nga ay paano?

Nag angat ako ng tingin sa napakalaking hologram sa itaas kung saan wala na ang imahe ni Tito Xander, ngunit ipinapakita doon ang mapa ng lugar at ang maliliit na kulay pulang bilog na gumagalaw ang nagtuturo kung nasaan ang mga kalahok. Iyon lang, sa napakaraming bilog na iyon ay hindi malalaman kaagad kung sino ang palapit sa iyong pwesto, ngunit ayos na iyon upang malaman kung kailangan ba naming maghanda o ano.

Muli kong ibinalik ang tingin sa damit at napanguso. Fine, hindi na muna, ngunit sayang rin na hindi ko ito isuot ngayon dahil paniguradong hindi ko ito maidadala sa totoong buhay.

I don't know if we're still inside someone's territory, since it's been hours since the game started and truth to be told, it's close to being lunchtime. Hindi ko alam kung kaya bang magtagal ng mga ito sa gan'ong oras o nagawa na kaming iteleport sa panibagong lugar na hindi namin namamalayan.

Earlier, a map suddenly appeared above the hologram that wasn't there in the first place, and that's when I had a conclusion that maybe we're out of that territory and that they successfully teleported us in a place without knowing about it. Mas ayos sa akin ang gan'on na hindi ko nalalaman, upang hindi bumaligtad ang sikmura ko dahil sa totoo lang, ayoko talaga ng teleportation.

Naglakad ako pabalik sa pwesto kung saan ko sya iniwan lalo na't sinabi kong maglilinis muna ako ng katawan. Pinapanood ko ang aking paa upang tignan ang aking inaapakan nang makaramdam ako ng hindi mapagkailang init sa isang gawi na ikinaangat ng aking tingin.

And from there, not so far from my place is Kaellus who's playing with his glistening crystal-like ability that's giving both luminance and heat to the surrounding. His Ignis, which is in a different shade of crimson, dancing by its rhythm as he's making some circle movements by his finger to his fire. And based on the heat it's emitting, it's scorching to touch; like it will burn anything that it touches, no matter how strong something is, no matter what, it will make them dusk.

And when maybe he felt me looking at him, his fire disappeared from his palm which he lifted his head and stare at me for a while. Now I wonder why he could play with his ability when. . .

Seraphic of the Dawn ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon