30 | Phobikinesis

5.2K 324 33
                                    

“Hey, dahan-dahan at baka mabigla—” Hindi pa man natatapos ang sinasabi ni Mika nang bigla ay halos mapatalon si Phoebe sa gulat dahil sa taong nasa kanyang harapan kaagad.

I palmed my face and rolled my eyes afterward before I ran toward their place. Shinoa, really. . .

“Hi! I'm Shinoa Grigorov!” Nakita kong inabot nito ang kanyang palad kay Phoebe na nanginginig at nakayuko, hindi alam ang gagawin.

“Phoebe po. . . p-please ayoko po ng gulo.” Nauutal nitong sabi na para bang iyon ang lagi nyang untag sa mga taong kanyang makakasalubong.

Instantly, I felt something hot tugged my heart that made me feel pity and sadness for the girl.

“We won't hurt you, Phoebe. We want to invite you—” Hindi pa nito natatapos ang kanyang sinasabi nang mabilis na umiling-iling si Phoebe at pinutol ang pagsasalita ni Shinoa.

“Hindi na po. Salamat. Mauuna na po ako,” wika ni Phoebe at nakayukong naglakad nang mabilis.

Nagkatinginan kaming tatlo. I was about to say that we should just let her go but Shinoa, being Shinoa, once she wants something, she'll do anything to get it.

“Phoebe wait!” Bago pa namin mapigilan ay patakbong sumusunod na ito.

Hindi ko maiwasang mapailing, kaya't hindi na ako magtataka kung paano napilit ni Shinoa si Phoebe nang makarating kami sa aming dorm. No, hindi na iyon bago. It's Shinoa after all. Among the three of us, it's her who knows how to persuade someone without using any ability at all, and I know that she badly wants Phoebe to be with us which is why we just let her go.

“What should we do to kill time?” Mika asked while sitting on a brown leather couch beside Shinoa who's eating fries on a bowl. Inilipat ko ang tingin sa babae na nakaupo at nakayuko sa aming gilid, tipong takot na takot makipag-eye contact sa amin dahil sa kanyang abilidad.

Napahinga ako nang malalim.

“Phoebe, any idea?” Shinoa asked the girl and smiled.

Mabilis itong nagtaas ng tingin sa kanya ngunit mabilis na ibinalik ang tingin sa ibaba dahil sa takot na magamit ang kanyang kapangyarihan kay Shinoa.

Naghintay kami ng salita mula sakanya ngunit walang sumunod, maliban sa utak nitong napakaingay.

Totoo nga ang kasabihang ang taong tahimik ay may napakaingay na utak.

But I know what we should do.

“Phoebe.” Pagtawag ko sa kanya.

Nanigas ito sa kanyang inuupuan nang marinig ang aking boses. Her shaking hands could also tell how nervous she is, with the addition of her pale face and how she badly wants to run so she could avoid being in a situation like this. Right now, she's thinking about whether she'll face me or talk to me with her head remains looking down.

I sighed heavily. “I can hear your thoughts. Face me, Phoebe. Trust me.” Marahan kong sabi upang kumalma itp.

Dahan-dahan nyang inangat ang kanyang titig sa akin, natatakot na baka may makita sa akin na hindi namin magugustuhan. Umiling ako nang mapansing muling ibababa nito ang kanyang tingin.

“Look into my eyes,” ani ko at ngumiti nang tipid. As much as I want, I don't want to make her feel intimidated by me.

“Now, tell me what you see.”

“N-Nothing. . .” she said, dumbfounded. Her forehead creased in confusion as I could tell that she's wondering why her ability won't affect me, or maybe it's her first time to look into someone's eyes without seeing their greatest fear.

Seraphic of the Dawn ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon