Its So Called COMPLICATED

Chapter 16

+++++

Look at me

Kadadating lang namin ngayon sa paaralan at kita palang sa labas ang mga balloons na kasalukuyang hawak ng mga estudyante. Iba't-iba ang kulay na nagmimistulang parang rainbow na ito kung titignan.

Iba ang deriksiyon na tinahak ko at ni Jarell dahil pupunta pa daw ito sa Dean's Office samantalang ako naman ay dumiretso na sa auditorium para magpraktis ng kaunti para sa kantang gagawin ko mamaya.

I'm a bit nervous because Jarell will see me perform on the stage later. Hindi man ako kabilang sa mga sasali sa contest pero pakiramdam ko ay isa na ako sa kanila. His stares, ito iyong pinakaiiwasan kong mangyari mamaya. Because I might loose my focus and I cannot able to sing properly the chorus. Darv! I'm getting nervous as the minute time flies. Pero bahala na, I'm going to do my best later.

Pagpasok ko ng dressing room ay mukha agad ni Sir Arvin ang bumungad sa'kin. Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa sobrang gulat.

"Sir!"

"Roiss."

Pinadaan niya ako at hinayaang pumasok sa loob. Kaming dalawa palang ang nandito ngayon. Wala pa sina Clarrise at Reijan and even Kim ay wala din. Hindi ko alam kung anong oras sila dadating pero ang napag-usapan namin ay dito nalang magkikita-kita. Umupo muna ako saglit at pinakalma ang sarili. Nakatingin lang si Sir Arvin sa ginagawa ko kaya ngumite ako dito.

"Kinakabahan ako," I said while shaking my hands. Lumapit ito sa'kin at hinawakan ang aking kamay. He massively massage my hands, trying to help me to calm down. And it's very a good help.

"Relax. You can do it. Ikaw pa!"

Napailing ako at tumawa.

"Yeah, yeah! Thanks for boosting my confidence sir!"

Ginulo nito ang buhok ko at saka kinurot ang pisnge. Napasimangot ako dahil sa ginawa niya. He's fond of messing my hair and I don't like it.

"Anong kakantahin mo?" he asked, instead of minding my reactions. I rolled my eyes to him that made him chuckled a bit.

"Look at me Sir."

Tumaas ang kilay nito at nagulat ako ng bigla nitong higitin ang upuan na nasa tabi ko at ipinuwesto sa harapan ko. Umupo ito ng tuwid at ganoon na lamang ako napapitlag ng magpantay ang mga tuhod naming dalawa. Bolta boltaheng kuryente ang naramdaman ko sa aking katawan. Gosh! Ano ba ang nangyayari sa'kin? This is not so cool.

"I am now looking at you," I heard him say.

Wait. No. He misunderstood what I said. Hindi iyon ang ibig kong sabihin.

"Nagkakamali yata kayo ng pagkakaintidi sir. The title of the song that I am going to sing is Look at me."

"Ah? So I'm wrong?"

Napakamot ito sa kanyang batok na parang nahihiya sa ginawa. Pero hindi ko nakitaan iyon sa kanyang mukha kasi pakiramdam ko ay alam niya naman kung ano ang ibig kong sabihin kanina at nagpapanggap lang siya o talagang nagkamali lang ako? Ewan!

"I'm sorry. I thought you want me to look at you the way I wanted you to look at me too Roiss."

Bigla akong nanlamig sa sinabi niya. What?

"H-Huh?"

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko because in the first place hindi niya dapat sinabi iyon. I'm not dumb not to understand what he said to me pero mali. Hindi pwedi! He is my professor and I don't want to have an issues with him! Pero hindi ko naman kayang sabihin sa kanya ang mga bagay na iyon ngayon dahil hindi ko rin alam sa sarili ko! Maybe I don't want to offend him or hurt his feelings?