"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 4~

Μελίνα p.o.v

Ουφφ έχω άγχος... Είναι η ημέρα των εκλογών... Και αν δεν βγω!? Θα γίνω ρεζίλι... Παρόλο που είμαι κοινωνική κάποιοι είμαι σίγουρη πως δεν θα με ψηφίσουν. Ειχα αγχωθει τόσο που άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου. Ήμασταν στον προαύλιο χώρο και περίμενα να ακούσω το όνομα μου από το μεγάφωνο. Με τον Σταυρο τα πηγαίναμε αρκετα καλα και νομιζω έχει αρχίσει να μου αρέσει κάθε μέρα και πιο πολύ.

- Μελίνα Παπαθομαϊδου" είπε ο Διευθυντής.
Ανέβηκα απανω στο σκαλοπάτι που ήταν και αυτός και μου έδωσε το μικρόφωνο για να πω κάτι ώστε να με ψηφισουν τα παιδιά άλλωστε έτσι έκαναν και τα παιδιά πριν από εμένα.
Μ- λοιπόν παιδιά με ξέρετε δεν είμαι καμιά ξεχωριστή από εσάς είμαι η ίδια με εσάς. Θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να ικανοποιήσω τις ανάγκες σας, του καθενους ξεχωριστά.. Αυτά είχα να πω εγω"
Είπα και κατέβηκα από το σκαλοπάτι άκουσα πολλά χειροκροτήματα και αυτό μου άρεσε γαιτι αυτό σήμαινε ψήφους 
2 ώρες μετά...

Μα καλά τι κάνουν τόση ώρα... Εδώ και δύο ώρες περιμένουμε και ακόμα δεν έχουν βγει τα αποτελέσματα. Ήμασταν όλοι μαζί εγώ, Ο Σταύρος, η Κατερίνα και ο Κώστας.

Κάποια στιγμή άκουσα από το μεγάφωνο ότι τα αποτελέσματα έχουν βγει.. Πήγα τρέχοντας άπανω και κοίταξα το χαρτί που είχαν κολλήσει στον πίνακα των ανακοινωσεων.. Κοίταξα αυτούς που δεν είχαν βγει και βρήκα το όνομα μου. Τότε τα ματια μου άρχισαν να βουρκωνουν και δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα μου... Γιατι ρε γαμωτο να είμαι τόσο ευαίσθητη. Έφυγα από εκεί κάπως γρήγορα όταν προχωρούσα δεν έβλεπα καλά γιατί τα μάτια μου ηταν γεματα δάκρυα..με αποτέλεσμα να κουτουλήσω σε κάτι σκληρό και μετά κατάλαβα πως αυτό το σκληρό ήταν άνθρωπος. Δεν είδα ποιος ήταν απλά είπα ένα συγνώμη και έκανα να φύγω όμως εκείνος με τράβηξε ελαφρά από το μπράτσο. Τότε σήκωσα τα μάτια μου και είδα πως ήταν ο Σταύρος. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να τον αγκαλιάσω... Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα την ανάγκη να μπω στην αγκαλιά του...
Σ- Αγάπη μου τι έγινε? " μου είπε και εγω μούδιασμα όταν είπε το αγάπη μου... Ήταν η πρώτη φορά που το λέει και ακουγόταν τόσο τέλεια μέσα από τα χείλια του. Εκείνη την στιγμή τον έσφιξα ακόμα πιο πολύ στην αγκαλιά μου. Ίσως ήταν και η πρώτη φορά που αγκαλιαζομασταν έτσι. Εκείνος μου χαιδευε τα μαλλιά και εγώ είχα κολλήσει απάνω του
Μ- Δεν βγήκα στο δεκαπενταμελες " είπα κλαίγοντας
Σ- Και γι αυτό κλαις ρε χαζό? Θες να πάμε μαζί γιατί θέλω και εγώ να δω τα αποτελέσματα? "
Μ- Ότι θες" είπα και ξεκολλησα από πάνω του. Εκείνος τύλιξε το χέρι του γύρω από την μέση μου. Πολλά βλέμματα έπεσαν απάνω μας αλλά δεν με ένοιαζε... Όταν φτάσαμε εκεί...Ο Σταύρος κοίταξε τα αποτελέσματα και ήρθε μετά προς το μέρος μου.
Σ- Θες σκότωμα" μου ειπε παιχνιδιάρικα
Μ- Εγώ!? Γιατί!? "
Σ- Κοίταξες επίθετο όταν είδες πως δεν βγήκες ή μόνο όνομα? "
Μ- Ωχχ το ξέχασα να κοιτάξω επίθετο μέσα στην βιασύνη μου "
Σ- Μελίνα έχεις 282 ψήφους... Βγήκες πρόεδρος έχεις τους πιο πολλούς ψήφους "
Μ- Πλάκα κάνεις? "
Σ- Καθόλου "
Μ- Πάω να δω " πήγα και είδα ξανά τα αποτελέσματα και όντως είχε δίκιο μα πόσο χαζή παίζει να είμαι!? Μα να κοιτάξω μόνο όνομα!? Έλεος...
Ήμουν πολύ χαρούμενη. Πήγα προς το μέρος του και εκείνος μου έκανε μία αγκαλιά
Σ- Λοιπον εγώ πάω εξω να σε περιμένω. Θα είμαι στην πύλη μέχρι εσυ να κανονίσεις με τον διευθυντή διαφορα"
Μ- Εντάξει Σταύρο μου πάω "

Μετά από αρκετή ώρα συζήτησης με τον διευθυντή επιτέλους έφυγα από το γραφείο και προχώρησα προς την πύλη όπου θα με περίμενε ο Σταύρος. Οταν βγήκα όμως έξω από το σχολείο αντίκρισα κάτι που με έκανε να μείνω άφωνη...

Heyy guys

Άραγε τι είδε η Μελίνα? 
Θα ήθελα να μπορείτε να ψηφίζετε και να σχολιάζετε την ιστορία μου.
Σας αγαπώ..

Φιλιαα 💘💘