"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 52~

Χανεις ότι αφήνεις!
Κερδίζεις ότι τολμάς!
************************************

Εδώ και 2 ώρες κάθομαι στην αναμονή. Έχει έρθει μόνο η Κατερίνα Επειδή μόνο σε αυτήν ειπα να έρθει.
Δεν το αντέχω ρε γαμωτο αυτό...να ξέρω πως το άλλο μου μισό είναι εκεί και χαροπαλεύει, με σκοτώνει.
Μα τι σου έχουμε κάνει πια θεε μου!? Γιατί συνέχεια πρέπει να ήμαστε εδώ γιατί? Που φταιξαμε!?
Κ-Μελίνα ηρέμησε μην κλαις όλα καλά θα πάνε"
Μ-Και αν δε-" πήγα να πω όμως με διέκοψε.
Κ-Θα πάνε "
Μετά απο λιγο ειδα με ένα γιατρό να κατευθύνεται προς το μέρος μας. Σηκωθηκαμε σαν τα ελατήρια και πήγαμε κοντά του.
Γ(ιατρος)-Γεια σας! Είστε συγγενείς με το παιδί μέσα? "
Μ,Κ-Ναι" είπαμε και οι δυο μαζί.
Γ(ιατρός)-Λοιπόν είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως το παιδί ζει. Το όχημα έπεσε απάνω του με μεγάλη ταχύτητα αλλά λογο της καλής σωματικής του κατάστασης δεν έπαθε κάτι. Μόνο έχει κάποιες πληγές "
Μ-Αχχ ωραία" ειπα με ένα χαμόγελο. Ανακουφιστικα.
Γ(ιατρός )- Επιπλέον ο οδηγος του όχηματος που έπεσε απάνω του ήταν μεθυσμένος. Το θέμα θα το ερευνήσει η αστυνομία και μάλλον θα πάει φυλακή ο οδηγός. Μπορείτε αν θέλετε να του κάνετε μήνυση "
Μ- Όχι,όχι θα μπούμε σε μπελάδες. Να σας πω...μπορώ να πάω να τον δω?"
Γ(ιατρός)-Ναι βεβαίως. Είναι ξύπνιος"
Ο γιατρός με οδήγησε στο δωμάτιο του Σταύρου και εγώ μπήκα μέσα. Τον είδα να κοιτάει το κενό, μόνο όταν εκλεισα την πόρτα πίσω μου κατάλαβε πως κάποιος μπήκε στο δωμάτιο.
Πήγα κοντά του και τον αγκάλιασα ενώ αρχισα να κλαίω.
Σ-Σςς ηρέμησε. Είμαι καλά. Μην κλαίς Αγάπη μου σε παρακαλώ" μου είπε και εγώ προσπάθησα να ηρεμήσω . Όταν ηρέμησα κάθησα από δίπλα στην καρέκλα και του έπιασα το χέρι.
Μ-Μεσθυσμενος ήταν αυτός που έπεσε απάνω σου"
Σ-Το εμαθα"
Μ-Πφφ...πονας?"
Σ-Εε λίγο... έλα εδώ " είπε και μου έκανε χώρο για να καθησω μαζί του στο κρεβατι και με πήρε αγκαλιά.

Σ-Ποιοί είναι έξω? "
Μ-Μονο η Κατερίνα "
Σ-Λέω να μην το πούμε στους άλλους γιατί θα ανησυχήσουν "
Μ-Συμφωνώ" ειπα και μπήκα πιο πολύ μέσα στην αγκαλια του.
Μ-Αν παθαινες κάτι θα πεθαινα"
Σ-Μωρό μου ειμαι καλά "
Μ-Ευτυχώς"
Σ-Τι ώρα είναι? " είπε και πήγε να γυρίσει να δει όμως μορφασε απο τον πόνο.
Μ-Εγώ θα δω μωρό μου"
Σ-Πφφ σκατα δεν μπορώ αυτήν την κατάσταση. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα .Πονάω και εκνευρίζομαι "
Μ-Σςςς Αγάπη μου ηρέμησε είμαι εγώ εδώ για εσένα. Μαζί θα το περάσουμε."
Σ-Ρε χαζό τι θα έκανα χωρίς εσένα " μου είπε καθώς γύρισε και με κοιτούσε καθώς μου χαμογελούσε παιχνιδιάρικα και μου τσίμπησε ελαφρά το μάγουλο.
Μ-Δεν θα το μάθουμε ποτέ γιατί θα ειμαι πάντα δίπλα σου." Έιπα και τον φίλησα. Κοίταξα το τηλέφωνο μου για να δω την ώρα.
Μ-Είναι 11:30 το βράδυ "
Σ-Ααα. Θα κοιμηθείς εδώ "
Μ-Φυσικά θα κοιμηθώ εδώ αγάπη μου " ειπα και πήγα να σηκωθώ να πάω στην καρέκλα να καθήσω.
Σ-Όχι δεν κατάλαβες θα κοιμηθείς εδώ,σε αυτό το κρεβάτι και θα ήμαστε αγκαλιά " είπε και με έσυρε για να ξανακαθησω.
Μ-Εντάξει θα καθησω εδώ μαζί σου αγκαλιά " ειπα και τον φίλησα. Ξάπλωσα και με πήρε αγκαλιά.
Σ-Καληνύχτα αγαπη μου "
Μ-Καληνύχτα μωρό μου "
Είπαμε και κοιμηθηκαμε.

Heyy guys

Τι κάνετε?
Μάλλον στο άλλο κεφάλαιο η ιστορία θα τελειώσει.
Αλλά είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως θα γράψω άλλη ιστορια που πιστεύω να είναι ακόμα πιο καλή από αυτήν.
Επίσης θα με βοηθουσατε πολύ πολυ αν ψηφίζατε και σχολιαζατε την ιστορία μου.

Φιλιαα💘💘