~Κεφάλαιο 25~

4.3K 293 9
                                    

Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα που ο Σταύρος θα με πήγαινε να δούμε το σπίτι μας. Αχχ πόσο ωραία ακούγεται. Ο Σταύρος είχε φύγει από νωρίς και είχε πάει να μιλήσει στον φιλο του για το σπίτι και εγώ ετοιμαζόμουν γιατί από στιγμή σε στιγμή θα ερχόταν να με πάρει. Έβαλα μια γκρι μπλούζα που έγραφε "Vans" , ένα άσπρο τζιν παντελόνι που είχε σκησιματα Στα γόνατα και τέλος έβαλα τα superstar μου. (Φωτο κάτω ). Ολοκλήρωσα το ντύσιμο μου με ένα ελαφρύ βάψιμο.

Καθόμουν και κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Καθόμουν και κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Ήταν ο Σταύρος.
Σ-Μωρό μου είμαι από κατω "
Μ-Έρχομαι" ειπα και πήρα κινητό, κλειδιά, λεφτά και έφυγα. Πήγα στο αυτοκίνητο του Σταύρου και μπήκα μέσα. Φιληθηκαμε και μετά με κοιταξε εξεταστικά.
Σ-Μωρό μου είσαι θέα "
Μ-Και εσύ δεν πας πίσω." Είπα και τον φίλησα.
Σ-Αα ξέχασα να σου πω. Μου ειπαν οι γονείς μου πως το σπίτι θα το πληρώσουν εκείνοι μισά μισά με τους γονείς σου "
Μ-Μμ ωραία"
Ξεκίνησε το αυτοκίνητο και σε περίπου 10 λεπτά με ένα τέταρτο βρισκόσασταν σε μια μονοκατοικία. Ήταν υπέροχο το σπίτι Όχι απλά καλό. Είχε μια μεγάλη εξώπορτα και από μέσα είχε ένα τεράστιο κήπο που είχε γρασίδι. Στο γρασίδι ήταν σχηματισμενό με πέτρες ένα δρομάκι που οδηγούσε στο σπίτι. Το σπίτι εξωτερικά ήταν πολύ όμορφο. Είχα μείνει να το χαζεύω με ανοιχτό το στόμα.
Σ-Μωρό μου σου αρέσει? "
Μ-Και το ρωτας!? Αγάπη μου είναι τέλειο" ειπα και τον φίλησα με τόσο πάθος.
Σ-Σε αυτό το σπίτι θα χτίσουμε το μέλλον μας...θα κάνουμε μια καινούργια αρχή " είπε και εγώ άρχισα να δακρύζω από χαρά.
Με αγκάλιασε και μου σκούπισε τα δάκρυα.
Σ-Παμε μεσα να το δεις?"
Μ-Ναι παμε" ειπα και βγήκαμε από το αμάξι. Μου επιασε το χέρι και με το κλειδί που κρατούσε ανοιξε την εξώπορτα. Διασχίσουμε το δρομάκι και φτάσαμε στο σπίτι απ' έξω.
Σ-Με το δεξί " είπε και μου έπιασε το χέρι. Έβαλε το άλλο κλειδί που κρατούσε στην πόρτα και σιγά σιγά την ξεκλειδωσε. Μπήκαμε μέσα και εγώ για άλλη μια φορά είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Ήταν και μέσα υπέροχο. Ήταν ένας μικρούλης διάδρομος και μετά ήταν το σαλόνι. Ήταν φανταστικό.

"Διαφορετικός! "Where stories live. Discover now