"Διαφορετικός! "

~Κεφάλαιο 23~

Ξύπνησα το πρωί και συνάντησα τα μάτια του Σταύρου που με κοιτούσαν....
Σ-Καλημέρα μωρό μου..."
Είπε και με φίλησε
Μ-Καλημέρα αγάπη μου" είπα και τον είδα κάπως χλωμό.
Μ-Μωρο μου από πότε έχεις να φας?"
Σ-Εμμ από εχθές το πρωί που έφαγα ένα τοστ"
Μ-Μου κάνεις πλάκα έτσι? "
Σ-Όχι " μου είπε γλυκά. Σήμερα ήταν καλύτερα σε Ψυχολογία.
Μ-Πάμε κάτω να φάμε " ειπα και κατέβηκα κάτω. Ήμασταν ως συνήθως μόνοι Μας. Βρήκα ένα σημείωμα στο τραπεζάκι που έλεγε
"Καλημέρα αδελφούλα...
Λοιπόν έφυγα με την Νεφέλη. Λογικά τώρα που το διαβάζεις έχουμε φτάσει στην Αθήνα. Έμαθα τι έγινε και στεναχωρήθηκα πολύ. Πες του Σταύρου πως να μείνει δυνατός και ότι όλα θα πάνε καλά. Είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά που έχω γνωρίσει. Δεν πρόλαβα να σε χαιρετήσω πριν φύγω. Για ότι νεότερο με τους γονείς του Σταύρου πάρε με τηλέφωνο. Έχω αγωνία. Θα ξανα έρθουμε σύντομα. Θα ξανα έρθουμε συγκεκριμένα την μεγάλη εβδομάδα του Πάσχα.

Σε αγαπάω φιλιαα❤"

Μαλιστααα.
Έδωσα του Σταύρου να δει το χαρτάκι και καθώς το Διάβασε εγώ πήγα να φτιάξω κρέπες.

Μετά απο ένα τέταρτο οι κρέπες ήταν έτοιμες. Όταν ετοίμαζα την τελευταία κρέπα ένιωσα δυο χέρια να τυλίγουν την μέση μου γύρισα και είδα τον Σταύρο να με κοιτάει με ένα τεραστιοδες χαμόγελο. Επιτελους γελασε!!! Με φίλησε στο λαιμό και μετά ακολουθησε ένα γλυκό φιλί στο στόμα. Στην διαρκεια του φιλιου μας άκουσα την λέξη "πηδα". Έτσι και έκανα. Πήδηξα και τα πόδια μου τα τηλιξα στην μέση του εκείνος τηλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση μου για να μην πέσω και απαλά με τοποθέτησε στον πάγκο της κουζίνας. Συνέχιζε να με φιλάει οσπου σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσες.
Τον κοίταξα και τα μάτια μας είχαν φωτιστεί. Ένα πελώριο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.
Μ-Ναι μωρό μου αυτό είναι ευτυχία να φιλάς το χαμόγελο που ερωτευτηκες" είπα και γελάσαμε.
Μ- Γιατι έχεις τόση όρεξη. Τι έγινε? "
Σ-Με πηραν τηλεφωνο απο το νοσοκομείο "
Μ-Και?" Είπα όλο αγωνία.
Σ-Μου είπαν πως οι γονείς μου έχουν πολύ γερή κραση και ότι άντεξαν και...Ότι σε λίγες μέρες θα ξυπνήσουν. "
Μ-Πλάκα κάνεις?" Είπα και τον αγκάλιασα.
Σ-Καθόλου μωρό μου"
Είπε και του χάρηκα ένα ζεστό χαμόγελο.
Κατέβηκα από τον πάγκο και έβαλα τις κρέπες με την μερέντα (😍) στο τραπέζι. Μετά καθησαμε και αρχίσαμε να τρώμε. Κάποια στιγμή κοίταξα τον Σταύρο και είχε λίγη μερέντα στην μύτη. Τότε εγώ άρχισα να γελάω σαν υστερικό.
Σ-Τι έγινε? "
Μ-Έχεις...λίγη...μερέντα....Στην...μύτη " ειπα ενώ γελούσα.
Σ-Έλα να με καθαρίσεις " είπε με ένα χαμόγελο.
Πήγα κοντά του και κάθησα στα πόδια του. Μετά πήρα μια χαρτοπετσέτα και άρχισα να σκουπίζω την μύτη του. Μόλις τελιωσα επιτέθηκε στα χείλη μου. Κάποια στιγμή σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσες. Εγω πηγα στην θεση μου και τελείωσα την κρέπα μου όπως έκανε και εκείνος.
Όταν τελειώσαμε μάζεψα τα πιάτα και τα έβαλα στο πλυντήριο.
Μ-Τι να κάνουμε? "
Σ-Εμμ δεν ξέρω "
Μ-Οοο βρήκα...τι θα έλεγες για play station?"
Σ-Ξέρεις να παίζεις? "
Μ-Of course my baby!"
Πήγαμε στον καναπέ και εγω συνδεσα τους μοχλούς και μετά έδωσα τον ένα στου Σταύρου. Έπειτα πήγα και κάθησα δίπλα του και εκείνος με πήρε αγκαλιά καθως αρχισε το παιχνίδι.

Ναιιιιι νικαωωω.

Μετά απο κάποια ώρα σταματήσαμε το παιχνίδι και είχα νικησει.
Μ-Οπςςς νικησα" είπα και αρχισα να γελάω.
Σ-Σε παραδέχομαι " μου είπε και με έβαλε στην αγκαλιά του.
Μ-Αχχ περνάω υπέροχα μαζί σου"
Σ-Τι θα έλεγες να το κάνουμε μόνιμο?"
Μ-Τι εννοείς?"
Σ-Εννοώ πως θα μπορούσαμε να νοικιάσουμε ένα διαμέρισμα να μένουμε μαζί "
Μ-Το εννοείς αυτό που λες?" Είπα ενθουσιασμένη
Σ-Ναι μωρό μου "
Αχχχχχ είμαι πολύ χαρούμενη. Θα μένω στο ίδιο σπίτι με το αγόρι μου.τι πιο τέλειο
Μ-Τέλεια ιδεα" είπα και τον φίλησα.

......

Και κάπως έτσι πέρασε η μερα. Τώρα είναι βράδυ και κάθομαι αγκαλια με τον Σταύρο στο κρεβάτι μου. Έχει βγάλει την μπλούζα του και το χέρι μου ταξιδεύει στους υπέροχους κοιλιακούς του. Κάποια στιγμή ανέβηκα απάνω του και αρχισα να του δίνω υγρά φιλιά σε όλο του το σώμα. Η ανάσα του γινόταν πιο γρήγορη. Μου αρέσει που έχω επιρροή πάνω του. Όμως δεν ήθελα να το συνεχίσω και έτσι ξανα κάθησα στην θέση μου. Δεν ήμουν έτοιμη να προχωρήσουμε. Μου έχει δημιουργηθεί ψυχολογικό με εκείνο το αγόρι που τα ειχα στην 3η Γυμνασίου. Αλλά ο Σταύρος ειναι διαφορετικός. Θέλω η πρώτη μου φορά να ειναι μαζί του αλλά όταν θα ειμαι εντελώς έτοιμη.
Εκεί που περίμενα να με κοιτάξει θυμωνος Επειδή τον άναψα και μετά τον άφησα . Γύρισε και με κοιταξε με ένα χαμόγελο πράγμα που δεν το περίμενα.
Σ-Μωρο μου όταν θα είσαι έτοιμη θα κάνουμε ότι θες, εγώ θα είμαι εδώ όποτε θα είσαι έτοιμη " είπε και με φίλησε.
Μ-Σε ευχαριστώ αγάπη μου"
Κοίταξα ώρα, ήταν 12.
Σ-Νυσταζεις?"
Μ-Εμμ λίγο " ειπα και με έχωσε πιο πολύ στην αγκαλιά του.
Σ-Καληνύχτα καρδιά μου "
Μ-Καληνύχτα μωρό μου " ειπα
Και με αυτά τα λόγια με πήρε ο ύπνος στην αγκαλια αυτού που ερωτεύομαι μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ!

Heyy guys

Χμμμ μαζί? Στο ίδιο σπίτι? Πιστεύετε πως στο μέλλον θα γίνει πραγματικότητα?
Θα με βοηθουσατε πολυ πολύ αν ψηφίζατε και σχολιαζατε την ιστορία μου.

Φιλιααα💘💘