(everything has) Changed || Luke Hemmings

1 (proloog)

Lukey🐻 wil met u facetimen.

Met tranen in mijn ogen druk ik op het rode knopje, ik kan hem niet spreken nu, het zal hem alleen maar ongeruster maken.

Weer moet ik een paar keer op het rode knopje drukken, sorry Luke, niet nu.
Lukey🐻: jess, waarom neem je niet op?
Me: sorry, Lukey
Lukey🐻: Jess, wat is er aan de hand, je kan steeds minder facetimen.
Me: sorry Luke, een andere keer oké.
Lukey🐻: nee, Jess, je blijft dit zeggen en ik weet niet waarom, ik wil je gezicht zien, ik ga je facetimen en als je nu niet opneemt kom ik zelf wel naar jou toe.
Me: nee, niet doen.

Lukey🐻 wil met u facetimen

Nu moet ik wel opnemen, anders komt hij hier, en dat kan ik hem niet aan doen, hij is op tour en ik ben hier, ver weg van waar hij is.

'Hey Lukey.' Ik heb opgenomen.
'Jess, kom in beeld ik zie je niet.' Hoor ik Luke's bezorgde stem vanaf zijn kant komen.
'I-ik ben aan het omkleden.' Hakkel ik, ik ben niet aan het omkleden. Ik wil alleen niet dat Luke mij zo ziet.
'Oh, doe dat snel dan, ik wil je gezicht zien.' Zegt hij grinnikend.
'Uhm, maar je hoort me nu toch, is dat niet genoeg?'
'Nee, dat is het niet.'
...
'Maar ik wil niet dat je me zo ziet.' Zeg ik zachtjes maar toch hoorbaar.
'Wat!? Jess, je laat nu je gezicht zien anders kom ik nu in het midden van de tour naar je toe.' Luke's bezorgde stem laat een van de tranen, welke ik een tijdje geleden nog terug kon houden, uit mijn ooghoeken ontsnappen.

'Luke, je hoeft niet bezorgd te zijn, er is niks.' Ik bijt op mijn lip, als hij er toch eens achter kwam wat er was, ja, dat kan ik hem niet aan doen. Hij moet door mijn zijn tour en ik moet verder met mijn leven.
We moeten elkaar vergeten, dat is het beste denk ik.

'Nou, ik ben wel bezorgd, kom nu in beeld, anders neem ik regelrecht het eerste vliegtuig naar jou toe.' Zijn stem klinkt, nouja, als Luke, een overbezorgde Luke.

Ik slik en ga dan in beeld staan, op het scherm zie ik mijn gezicht, ik heb een blauw oog, al is het eerder zwart-paars, wie heeft die naam bedacht?
Mijn blauwe haar heb ik snel in een handdoek gewikkeld, jammergenoeg heb ik een plukje niet goed meegepakt.

Luke's gezicht lijkt geschokt van wat hij ziet, ik neem het hem niet kwalijk, ik zie er verschrikkelijk uit, al heb ik er altijd al verschrikkelijk uit gezien, nu is het wel het toppunt.

'H-hoe?' Stottert hij terwijl hij naar mijn oog wijst. Ik slik, wat moet ik nu zeggen, 'ik ben van de trap gevallen?' Ik bijt op mijn lip van deze leugen, als hij toch eens wist wat er aan de hand was.

'Je liegt, dat weet ik omdat jij niet kan liegen, zeg nu maar de waarheid.' Zegt Luke fronsend.
'D-at is de waarheid, geloof me Luke.' Dit klonk al helemaal niet geloofwaardig.

Luke hangt op en ik heb geen idee waarom, is hij boos omdat ik tegen hem lieg? Is hij bezorgd? Wat is er aan de hand?

Lukey🐻 wil met u facetimen.

Verbaasd neem ik op, het scherm schudt een beetje, 'Jess, ik kom nu naar je toe.' Is het laatste wat ik hem hoor zeggen voordat hij ophangt.
Wat! Hij kan niet komen, dan verpest hij de tour, dan komt hij achter alles. Achter alle problemen die ik nu heb.

Verloren ga ik tegen mijn slaapkamer muur aanzitten. Het is twee maanden geleden dat Luke en ik elkaar voor het laatst zagen, in die tijd is er veel verandert, ik word met de dag beroemder, alleen in Amerika ben ik nog niet zo bekend.
Ik wou dat ik de tijd kon terug draaien naar waar ik het contact ondertekende. Ik wou dat ik het niet had gedaan, er kwamen alleen maar problemen van, ik moest namelijk als eerst een relatie aan gaan, een relatie met Ross...