(everything has) Changed || Luke Hemmings

2

'Jessica!' Ik hoor het hoge gegil van Michael die als eerst naar me toe gestormd komt en me een stevige knuffel geeft, 'Lukey heeft je gemist.' Fluistert hij met een zoete stem in mijn oor voor hij me los laat.

Ik kan over Michael's schouder nog zien wat er achter hem gebeurd, Ashton en Calum proberen Luke tegen te houden, wat ze nog net lukt.

'Hey.' Ik steek beschaamd mijn hand omhoog. Luke en ik hebben nog wel veel ge-FaceTimed en berichtjes gestuurd, maar om hem nu weer in het echt te zien nadat we hebben gezoend is het nog wel gênant.

Nu kunnen Calum en Ashton Luke niet meer tegenhouden en beukt hij hun aan de kant.
Hij stormt op mij af en trekt me naar zich toe, ik kan nauwelijks ademen, maar ik vind het oké, ik wil niet dat hij me los laat.
Bij zijn aanrakingen krijg ik vlinders in mijn buik en op de plekken waar zijn buik tegen mijn buik aan zit tintelt het verschrikkelijk.

Ik leg mijn hoofd in de holte van zijn nek, hij ruikt lekker, naar iets zoets. Watermeloen? Nee. Appel, ja een pink lady appel.
Mijn lievelingssoort appels.

'Je ruikt lekker.' Zeg ik terwijl ik mijn hoofd nog steviger in zijn nek druk.

'Je haar is leuk, zo blauw.' Hij pakt een lok van mijn haar, welke bijna tot de onderkant van mijn rug komt, en wikkelt de lok om zijn vinger.
'Al vond ik zwart ook geweldig.'

Ik zucht even, ik hield van mijn zwarte haar, tot Martin er achter kwam dat ik Jess was, of moet ik zeggen, Rebel.
Hij wou dat ik mijn haar ging verven naar Rebel's haar, zodat er verder ook niemand achter zou komen.

Al weet ik dat Luke er snel achter zal komen, het hele winkeltje van het vliegveld staat vol met Rebel merchandise. Ik ben pas een paar maanden beroemd maar ben nu al helemaal het middelpunt, ik ben hier in Engeland nog bekender dan Justin Bieber.

Ik weet niet of het geluk of ongeluk is dat ik nog niet zo bekend ben in Amerika, waar 5sos nu met hun tour was.

Ik weet dat ik het ze zo snel mogelijk moet vertellen, maar ik weet niet wanneer.
Ik wil niet dat ze boos op me worden, omdat ik het ze nooit had verteld, en ik wil ook niet dat ze er achter komen door het internet, of een poster.

Ik heb ook geen idee hoe ik ze moet vertellen dat ik een relatie heb met Ross Lynch.
Ik wil Luke niet kwetsen, al heb ik mezelf al gebroken.

Ross woont sinds vorige maand even bij mij en mijn moeder in, volgende week gaat hij gelukkig weg.

Nadat Luke en ik elkaar los gelaten hebben geef ik Ashton en Calum ook nog een knuffel, 'hey Jess, ik wil je nieuwe huis in Londen zien, ik heb gehoord dat je de buurvrouw van one direction bent.' Calum geeft een knipoog wat mij lachend met mijn ogen laat rollen, 'Calum, niet iedereen die in London woont is buren met one direction.'

We willen naar de deur lopen maar Michael houdt ons tegen, 'guys, zie dat vliegtuig, het is zo mooi.' Hij prikt hyper tegen Ashtons arm die ook meteen omkijkt, 'wow.' Zegt hij alleen maar en zijn ogen worden groot.

Als ik me omdraai zie ik welk vliegtuig ze bedoelen, het is mijn vliegtuig, hij is matzwart en het heeft gouden accenten, het vliegtuig was vast klaargezet voor mijn tour welke al over een maandje begint.

Waarom staat het dan al klaar? Willen ze nou mijn hele leven verpesten, zodat de jongens er achter komen.

'Laten we het gaan bekijken.' Besluit Ashton, wat me een korte hartstilstand oplevert, aan de andere kant, welke we nu niet kunnen zien, staat namelijk heel groot: Rebel.

'Uhm, nee, dat gaan we niet doen, we moeten nu gaan.' Ik probeer niet wanhopig te klinken maar Luke merkt het, gelukkig zegt hij er niks over en gaat hij er mee in.
'Uh, ja, kom we gaan.'

Michael maakt een pruillipje maar komt achter ons aan lopen, naar de achteringang van het gebouw.
De jongens zetten allemaal een pet of muts en een zonnebril op.

Ik twijfel of ik dat ook moet doen, straks herkennen mensen mij, ook al heb ik geen rebel make up op. Ik blijf herkenbaar.

Ik besluit ook maar gewoon een beanie en zonnebril op te doen, ik wil geen risico lopen.

De jongens kijken me verbaasd aan wanneer ik mijn beanie opzet en mijn haar er onder doe, maar zeggen verder niks. Gelukkig.

~

'Ik wil naar het winkeltje!' Roept Calum enthousiast.
Alweer geven ze me een korte hartstilstand.
'N-nee, ik wil naar huis kom.' Ik trek wanhopig aan Calum's arm die dan toch maar met me mee loopt.

De jongens werpen elkaar allemaal een verwarde blik maar ik blijf stug door lopen.

'O-M-G! Dat is five seconds of summer!' Hoor ik ineens een hoge stem gillen waarna wel tientallen voetstappen klinken, welke ons binnen no-time hebben bereikt.

Geluk heb ik dat ze míj niet hebben herkent, dan had ik een probleem gehad.

~
'Ik ship Lubel' zegt het laatste meisje dat overblijft van de eerst zo grote groep, en alweer trekt Luke een verward gezicht het meisje merkt het en zegt: 'Luke en Rebel.'

Luke's mond vormt een "o" maar ik merk aan hem dat hij het niet begrijpt.

Ik proef de smaak van bloed mijn mond binnen stromen en merk dat ik hard op mijn lip bijt.
Ik hoop maar dat Luke denkt dat het meisje het heeft over het interview van een paar maanden geleden, anders weet ik niet of ik mijn leven nog zeker kan zijn.

Het meisje geeft ze allemaal een knuffel waarna we weer verder kunnen lopen.
Ik blaas mijn adem uit waarvan ik niet eens door had dat ik het ingehouden had.

We kunnen nu gelukkig ongestoord verder lopen naar de uitgang waar de taxi staat die ik al eerder gebeld heb.

'Ik denk niet dat we er met z'n allen in passen.' Lach ik, 'je mag wel bij mij op schoot,' stelt Calum voor, waarna ik bij hem op schoot ga zitten, ik hoor Luke grommen waarna hij naast ons komt zitten en voor de rest van de rit maar gewoon een beetje uit het raam staart. Maar ik besteed er geen aandacht aan.

A/N: ik schrijf dit stuk nu in de auto terug naar huis, jeej!
Ik heb nu eigenlijk wel een beetje genoeg van Frankrijk... En de familie waar ik mee op vakantie, het meisje dat een soort van mijn vriendin is daarvan was erg gemeen tegen mij :(
Kan je dat een vriend noemen, als iemand de hele tijd zegt dat je lelijk bent... Ik heb het gevoel dat ze stoer probeert te doen bij mijn broers ofzo. Al zijn mijn broers wel zeven en negen jaar ouder zijn dan zij.
Maarja... Ik zal niet zeuren.

Ik hoop dat jullie een leuke vakantie hadden, hebben. Ik vond het wel mwa.
Oke doei!

X.