Κυνήγι Ψυχών | Η τριλογία των ψυχών: Βιβλίο Πρώτο #Wattys2016Winner

Κεφάλαιο 8

«Το ξέρεις ότι πρέπει να επιστρέψω στο πανεπιστήμιο;» ρωτάει ο Ντάνιελ τον πατέρα του καθώς κατεβαίνει τις σκάλες η Κάσι.

«Το ξέχασα τελείως, δεν κατάλαβα πότε πέρασε κιόλας μια βδομάδα».

«Κάνεις μας νομίζω», λέει παραπονεμένος, αλλά φανερά ξέγνοιαστος.

«Πότε φεύγεις είπαμε, δεν είπαμε;»

«Αυτό το Σαββατοκύριακο», τολμάει να πει διστακτικά.

«Σε τρεις μέρες», πετάγεται ελαφρώς ταραγμένη η Ίζαμπελ.

«Ακριβώς. Σε τρεις μέρες θα με χάσετε», κοροϊδεύει ο Ντάνιελ.

«Άσε τα χαζά», του απαντάει ο Πήτερ χαϊδεύοντας του τα μαλλιά, «πάνε πάρε το πτυχίο σου να τελειώνεις με το σχολείο».

«Ξέρεις τι λένε. Όσο και αν παραπονιέσαι, τα μαθητικά τα χρόνια κάνεις δεν τα αλλάζει».

«Εμένα μου λες;» λέει γεμάτος ειρωνεία ο Πήτερ. «Συνέχεια αποβολές έτρωγα εγώ. Δεν υπήρξε μέρα που να μην με απέβαλαν. Ξέρεις τότε που πετάξαμε την αμπούλα βρώμας εν ώρα μαθήματος και...» πριν προλάβει να ολοκληρώσει, συμπληρώνει ο Ντάνιελ αγανακτισμένος.

«Όλοι πίστευαν ότι ήταν ασβός. Μου το έχεις πει χιλιάδες φορές και δεν είναι καν αστείο».

«Ήταν τόσο αστείο. Είχαμε πεθάνει στα γέλια», προσπαθεί να πει συγκρατώντας το γέλιο του.

«Ναι, ακριβώς», απαντάει ο Ντάνιελ μόνο και μόνο για να σταματήσει ο Πήτερ να μιλάει για αυτή την ιστορία.

Την συζήτηση αποφασίζει να διακόψει η Κάσι, καθώς βλέπει την απελπισία στο βλέμμα του αδερφού της και νιώθει την ανάγκη να επέμβει και να τον σώσει.

«Καλημέρα», της λέει με την γλυκιά της φωνή, γεμάτη αγάπη η μητέρα της.

«Μέρα», αποκρίνεται η Κάσι αγουροξυπνημένη.

«Είσαι καλά;»

«Ναι μια χαρά. Απλώς είχα ένα πολύ παράξενο όνειρο. Γιατί μιλάτε εσείς εδώ;» ρωτάει για να μην την ρωτήσει κάνεις για το όνειρο που είδε καθώς ξέρει πως η μητέρα της δεν θα έχανε λεπτό και θα έκανε χίλιες δυο ερωτήσεις. Βέβαια, ούτε αυτή την ερώτηση δεν ήθελε να κάνει, γιατί δεν μπορεί πάλι να ακούσει τις χαζές διηγήσεις του πατέρα της, αλλά το προτιμάει από την βροχή ερωτήσεων που θα της κάνει η Ίζαμπελ αν δεν προσπαθήσει να αλλάξει θέμα.