Η Ίζαμπελ αφήνει το φλιτζάνι με τον ζεστό καφέ στο τραπεζάκι μπροστά από τον Άντριου και κάθεται δίπλα του στον καναπέ. Αυτός απολαμβάνει την πρώτη του γουλιά, καθώς αν και τέλη Μαρτίου, ο καιρός είναι ακόμα αρκετά κρύος και δεν ταιριάζουν κρύα ροφήματα, και γυρνάει στην οικοδέσποινα του.
«Λοιπόν;» τον ρωτάει αυτή θέλοντας να μάθει τον λόγο της επίσκεψης του. Της φάνηκε παράξενο που εμφανίστηκε στην εξώπορτα του σπιτιού της, ενώ τελείωσαν με τα δικαστήρια κι ενώ της είπε πως ήρθε για την υπόθεση της αδερφής της. Υπήρχε πιθανότητα να ανακάλυψαν τον δολοφόνο και να ήρθε να της το ανακοινώσει, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην προκειμένη περίπτωση. «Θα μου πεις τον λόγο της επίσκεψης σου;»
«Φυσικά», αφήνει ένα χαμόγελο να δραπετεύσει από τα χείλη του, για να ελαφρύνει την αμήχανη ατμόσφαιρα που επικρατεί. «Ήρθα να σου πω ότι θα επιστρέψω στο αστυνομικό τμήμα του Πόρτλαντ».
«Δεν καταλαβαίνω».
«Θυμάσαι τότε που είχαμε πάει εκεί για την δεύτερη ιατροδικαστική εξέταση της αδερφής σου;»
«Τότε που μάθαμε ότι δεν αυτοκτόνησε. Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεχάσω μια τέτοια στιγμή».
«Νομίζω θυμάσαι τον παλιό συνάδελφο μου, τον Ράιαν, που είχαμε συναντήσει εκεί», κουνάει το κεφάλι της καταφατικά, καθώς δεν ξέρει πού ακριβώς θέλει να καταλήξει. «Λοιπόν, εκείνη την μέρα μού είχε πρόταση να επιστρέψω στο τμήμα του Πόρτλαντ και, μάλιστα, μού είχε εκμυστηρευτεί πως αν πήγαινα, υπήρχαν συζητήσεις για κάποια αύξηση, μεγάλη αύξηση».
«Ναι, αλλά εσύ δεν πήγες. Δεν δέχτηκες, σωστά;»
«Σωστά, δεν δέχτηκα, αλλά με πήραν προχθές τηλέφωνο και με ρώτησαν ξανά τονίζοντας πως αν δεν αποφασίσω σύντομα, θα έχανα αυτή την ευκαιρία. Κι, έτσι, δέχτηκα. Φεύγω αύριο το πρωί και ήθελα να σε χαιρετήσω και ίσως... Θέλεις να έρθεις μαζί μου;»
«Ορίστε;» γουρλώνει τα μάτια στο άκουσμα αυτής της ερώτησης. «Μαζί σου; Πού; Στο Πόρτλαντ;»
«Ναι, αυτό σκεφτόμουν», απαντάει διστακτικά βλέποντας την αντίδραση της.
«Να έρθω μαζί σου ως τι;»
«Ως...», σταματάει και γέρνει απότομα και την φιλάει στο στόμα. Αυτή γουρλώνει τα μάτια ακόμα περισσότερο και πριν γίνει τίποτα άλλο, τον σπρώχνει μακριά με δύναμη.
YOU ARE READING
Κυνήγι Ψυχών | Η τριλογία των ψυχών: Βιβλίο Πρώτο #Wattys2016Winner
General FictionΗ Κάσι Γουάιτχεντ είναι ένα φυσιολογικό κορίτσι που έχει αδυναμία στην θεία της, με την οποία περνάει πολλές ώρες της μέρας. Όταν, όμως στην σημαντικότερη μέρα της ζωής της, την μέρα της ενηλικίωσης της, η θεία της βρίσκεται νεκρή στο σπίτι της, όλη...
