Κυνήγι Ψυχών | Η τριλογία των ψυχών: Βιβλίο Πρώτο #Wattys2016Winner

Κεφάλαιο 51

7:59 – 6 ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ

Η Λία βρίσκεται στην αίθουσα αναμονής των φυλακών και περιμένει το ρολόι να δείξει 8, για να αρχίσει το επισκεπτήριο των φυλακισμένων και να μπορέσει να δει τον Ντάνιελ. Είναι ανάγκη να τον δει πολύ νωρίς, καθώς στις δέκα πρέπει να βρίσκεται στο δικαστήριο, για να αρχίσει η δίκη. Ήρθε και εχθές αμέσως μετά την συζήτηση που είχε με την Κάσι, αλλά δεν πρόλαβε το επισκεπτήριο.

Το ρολόι επιτέλους δείχνει οχτώ κι, έτσι, σηκώνεται από την καρέκλα της και πηγαίνει στον φύλακα. Την φοράει το καρτελάκι «επισκέπτης», την βάζει να υπογράψει στην ειδική φόρμα και την συνοδεύει στην αίθουσα επισκεπτηρίου. Την προηγούμενη φορά που ήρθε ήταν γεμάτη με ανθρώπους που μιλούσαν με τους φίλους και τους συγγενείς τους, αλλά τώρα είναι τελείως άδεια.

Κάθεται στην θέση της, ενώ ο φύλακας πηγαίνει να πάρει το Ντάνιελ από το κελί του. Τώρα είναι η τελευταία της ευκαιρία να σηκωθεί και να φύγει, για να γλιτώσει από αυτό που νιώθει ότι πλησιάζει, το ρεζίλεμα, αλλά με δύο βαθιές ανάσες αυτή η επιθυμία εξαφανίζεται από το μυαλό της. Είναι σίγουρη πως πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο, όχι μόνο για να μην έχει κι αυτό το νου του την ώρα της δίκης, αλλά κυρίως γιατί η ίδια δεν αισθάνεται καλά ξέροντας πως ό,τι είπε δεν το εννοούσε.

Η αίσθηση της φυγής εμφανίζεται και πάλι όταν από την πόρτα φαίνεται να περνάει ο Ντάνιελ. Μόλις την βλέπει αυτός κάνει μια στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών, για να μην την κοιτάει και παίρνει μια βαθιά ανάσα. Βλέποντας τον γυρισμένο σκέφτεται πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να σηκωθεί, αλλά μόλις κάνει την κίνηση, αυτός γυρνάει και προχωράει προς το μέρος της. Έτσι, αυτή προσποιείται ότι ήθελε να βολευτεί καλύτερα στην καρέκλα και κάθεται πάλι στην θέση της.

«Μάλιστα», αναφωνεί αυτός μόλις φτάνει μπροστά της. «Τι κάνεις εσύ εδώ; Ήρθες να μου πεις πάλι ότι με φοβάσαι;»

«Δεν ήρθα εδώ για να τσακωθούμε. Μάλιστα, ήρθα για ακριβώς το αντίθετο».

Ατές οι λέξεις ηχούν τόσο όμορφα στα αφτιά του κι αποφασίζει να καθίσει στην θέση του. Αφού βολευτεί απέναντι της ρωτάει ξανά τον λόγο της επίσκεψης της.

«Θέλω να...», παίρνει μια βαθιά ανάσα, για να βρει το θάρρος να πει αυτό που δεν λέει και πολύ συχνά. «Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη. Λυπάμαι πολύ για ό,τι σου είπα».