You Changed Me

Κεφάλαιο 5

Όταν αφήσαμε την Εύη, άρχισαμε να περπατάμε μέχρι το σπίτι μου. Το οποίο βρισκόταν σε απόσταση περίπου πέντε λεπτών από το σπίτι της Εύης.

Δεν μιλούσαμε καθ' όλη την διάρκεια της διαδρομή, μέχρι την στιγμή που, λίγο πριν φτάσουμε στο σπίτι μου, ο Ντέιβιντ αποφάσισε να σπάσει αυτή την αμήχανη σιωπή που επικρατούσε.

"Εσύ δεν πίνεις;" ρώτησε και γύρισα να τον κοιτάξω αποβλακωμένη.

"Όχι, δεν μου αρέσει το αλκοόλ" απάντησα και τον είδα να χαμογελάει.

"Είσαι είδος προς εξαφάνιση", δήλωσε και εγώ γέλασα.

"Και αυτό είναι καλό τώρα; Πρέπει να νιώθω περήφανη;" ρώτησα ζωηρά και τον είδα να το σκέφτεται λίγο.

"Ίσως ναι, ίσως και όχι" αποκρίθηκε και τον κοίταξα ανασηκώνοντας το φρύδι μου.

"Και γιατί έτσι;", του έκανα άλλη μία ερώτηση και για απάντηση, ανασήκωσε τους ώμους τους ως ένδειξη άγνοιας.

Μετά από αυτή την μικρή συζήτηση που είχαμε, φτάσαμε σπίτι μου. Ήμουν έτοιμη να τον αποχαιρετήσω, όταν είδα την μαμά μου να βγαίνει από την πόρτα του σπιτιού και να κατευθύνεται βιαστικά προς το μέρος μας, συγκεκριμένα, προς εμένα.

"Άλισον!" αναφώνησε ενώ με αγκάλιασε λες και είχε συμβεί κάτι. "Δόξα το Θεό, είσαι καλά! Ανησύχησα!"

"Καλά είμαι μαμά, ηρέμησε" αποκρίθηκα ενώ προσπαθούσα διακριτικά να βγω από την αγκαλιά της. Ένιωθα πως για ακόμη μία φορά έγινα ρεζίλι. Κοίταξα τον Ντέιβιντ, ο οποίος μας παρατηρούσε και μόλις είδε πως τον κοιτούσα, χαμογέλασε.

Όταν η μαμά μου αντιλήφθηκε την παρουσία του Ντέιβιντ, με άφησε και γύρισε προς το μέρος του.

"Έγινε κάτι;" ρώτησε ανήσυχη η μαμά μου τον Ντέιβιντ ενώ έριξε μία στιγμιαία μάτια σ' εμένα.

"Όχι, μην ανησυχείτε. Απλά την συνόδεψα μέχρι το σπίτι για να μην περπατάει μόνη της μέσα στη νύχτα" αποκρίθηκε καθυσηχαστικά.

"Α, εντάξει" ψέλλισε και ήμουν σίγουρη πως έφυγε ένα βάρος από πάνω της. "Σας ευχαριστώ πολύ" πρόσθεσε. Ο Ντέιβιντ της έγνεψε και έπειτα κοίταξε εμένα.

"Πρέπει να φεύγω και γω. Με περιμένουν οι συνάδελφοί μου", εξήγησε.

"Εντάξει, να σε προσέχει ο Θεός εκεί έξω" του έκανε η μαμά μου και εγώ κρατιόμουν για να μην γελάσω.

"Σας ευχαριστώ" απάντησε και αυτή του χαμογέλασε ευγενικά. "Καληνύχτα σας".

"Καληνύχτα και σε εσένα" ανταπέδωσε η μαμά μου και κάναμε κίνηση να φύγουμε. Όμως λίγο πριν φύγω, ο Ντέιβιντ με έπιασε από το μπράτσο και με γύρισε προς το μέρος του.