You Changed Me

Κεφάλαιο 16

Καθόμασταν εδώ και δέκα λεπτά περίπου στο σαλόνι του σπιτιού του χωρίς να μιλάμε καθόλου. Ο Ντέιβιντ ήταν χαμένος στις σκέψεις του και εγώ παρατηρούσα το σπίτι για να διώξω κάπως την αμηχανία που ένιωθα. Καθόμουν στην μία μεριά του καναπέ και ο Ντέιβιντ στην άλλη. Καθώς έβλεπα πως δεν έκανε κάποια κίνηση να μιλήσει, γύρισα το σώμα μου προς το μέρος του και τον κοίταξα, τραβώντας με αυτό τον τρόπο την προσοχή του. Γύρισε και αυτός το σώμα του προς το μέρος μου, με αποτέλεσμα τα σώματα μας να κοιτάνε το ένα το άλλο.

"Ντέιβιντ, τι έγινε; Θες να μου μιλήσεις;", τον ρώτησα ήρεμα. Με είχε ανησυχήσει πολύ η στάση του.

Στήριξε τον αγκώνα του στο πάνω μέρος του καναπέ και ακούμπησε μηχανικά συνάμα κουρασμένος το κεφάλι πάνω στο χέρι του. Πήρε μία βαθιά ανάσα και με κοίταξε κατάματα° το έβλεπα στα μάτια του πως δεν είχε καμία όρεξη να μιλήσει.

"Ο Κάμελοτ", ψέλλισε άψυχα, "τον δολοφόνησαν". Είχα μείνει να τον κοιτάω χωρίς να ξέρω τι να πω° δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Κάμελοτ αλλά ο θάνατος του πρέπει να είχε πληγώσει πολύ τον Ντέιβιντ. Φαινόταν στο βλέμμα του. "Ο Κάμελοτ ήταν ο καλύτερος μου φίλος", συνέχισε τελικά. "Σπουδάσαμε και δουλεύαμε μαζί στην αστυνομία", πρόσθεσε εξηγώντας μου με λίγα λόγια την κατάσταση.

"Ντέιβιντ, λυπάμαι ειλικρινά. Πώς έγινε όμως;" αποκρίθηκα ενώ ένιωθα άσχημα για αυτόν και τον φίλο του. Μπορεί ο Κάμελοτ να έχασε την ζωή του, που δεν είναι διόλου λίγο, όμως και ο πόνος που αφήνει ο θάνατος σε αυτούς που είναι ζωντανοί δεν είναι και λίγος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, ο πόνος έδειχνε να τον τρώει.

Ο Ντέιβιντ στην ερώτηση μου έκλεισε τα μάτια του για λίγο, σαν να προσπαθούσε να διώξει κάποια εικόνα από το μυαλό του, και μετά με πλησίασε. Έκανε μία κίνηση που δεν περίμενα. Μου χάιδεψε απαλά τα μαλλιά και έπειτα, με τράβηξε προς το μέρος του και ακούμπησε το κεφάλι του στη καμπύλη του λαιμό μου. "Ας μιλήσουμε άλλη φορά για αυτό το θέμα. Θέλω να ηρεμήσω" απάντησε ενώ η φωνή του πλέον ακουγόταν αδύναμη, σαν ψίθυρος.

"Εντάξει", συμφώνησα και ακούμπησα το κεφάλι μου στο κεφάλι του. Ένιωσα τα απαλά μαλλιά του καθώς ακούμπησα πάνω τους και μία όμορφη μυρωδιά εισχώρησε στα ρουθούνια μου. Τον χάιδεψα στην πλάτη και με κράτησε πιο σφικτά.

"Άλισον, σε ευχαριστώ που ήρθες" ψέλλισε ενώ έκανε να βολευτεί καλύτερα και ένιωσα την ανάσα του να χτυπάει στο λαιμό μου.