You Changed Me

Κεφάλαιο 29

"Ελάτε όσο πιο γρήγορα γίνεται στο πάρκο" είπε ο Κρίστιαν στο ασύρματο.

"Σε ένα λεπτό είμαστε εκεί" ακούστηκε η φωνή του Ντέιβιντ από το ασύρματο.

Είδα τον μελαχρινό τύπο από πριν να σηκώνεται ξανά. Ο Κρίστιαν ακόμα πάλευε με τους άλλους δύο και είχα τρομοκρατηθεί. Γιατί είναι μόνος του εδώ;

Για καλή μας τύχη, εκείνη την στιγμή ήρθε ο Ντέιβιντ μαζί με έναν άλλον αστυνομικό.

Από μακριά ακουγόντουσαν και οι σειρήνες από κάποιο περιπολικό που πλησίαζε.

Ένιωσα ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο μου και να με γυρνάει. Αντίκρισα για άλλη μία φορά εκείνο το μελαχρινό αγόρι και τρόμαξα. Με κοιτούσε έντονα και με θυμό.

Αυτό ήταν. Σήμερα θα πεθάνω.

Ούτε η αστυνομία δεν θα προλάβει να με σώσει.

Υπέροχα. Η βαρετή ζωή μίας πατάτας τελειώνει εδώ.

Με έπιασε και από τους δύο ώμους και μετά από λίγο άπλωσε το ένα του χέρι για να με πιάσει από τον λαιμό.

Ένιωσα όλο μου το σώμα να μουδιάζει από τον φόβο.

Έκλεισα για λίγο τα μάτια και ξαφνικά ένιωσα το σώμα μου να ελευθερώνεται από την λαβή του.

Δεν κατάλαβα πως και πότε αλλά είδα το αγόρι πεσμένο κάτω, μπρούμυτα με τα χέρια στην πλάτη και τον Ντέιβιντ από πάνω να του περνάει χειροπέδες.

"Ντέιμον, έλα να τον μαζέψεις" πρόσταξε ο Ντέιβιντ έναν συνάδελφο του και γύρισε να κοιτάξω προς το μέρος που βρισκόταν ο άλλος αστυνομικός.

Δίπλα του ήταν σταματημένο και το περιπολικό με άλλους δύο αστυνομικούς.

Πότε ήρθαν;

"Ντέιβιντ πρόσεχε!" ακούστηκε η φωνή του Κρίστιαν και εκείνη την στιγμή άκουσα επιφωνήματα πόνου να βγαίνουν από τον Ντέιβιντ.

Ένας από τους δύο που πάλευε πριν με τον Κρίστιαν είχε πλησιάσει τον Ντέιβιντ και τον κλώτσησε στα πλευρά.

"Ντέιβιντ" αναφώνησα και έτρεξα προς το μέρος του.

"Άλισον μην πλησιάζεις" διέταξε όμως δεν του έδωσα σημασία.

"Ναι, έλα να σώσεις το μπατσάκο" είπε ειρωνικά εκείνος που τον βάρεσε.

Τα νεύρα μου.

Πείραξε τον Ντέιβιντ.

Πλησίασα τον τύπο και στάθηκα μπροστά του σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος μου και κοιτώντας τον ειρωνικά. Με μιμήθεικε κάνοντας την ίδια κίνηση και με πλησίασε.