GESTOPT! Nieuwe versie binnenkort online!

♂Hoofdstuk 13♀

Yara

"Doe die herrie eens uit!" zucht Samuel naast me. "We moeten opstaan om naar ons werk te gaan" Zei ik terwijl ik mijn wekker uitdeed. "Dat hoeft niet perse, ik lig veel liever in bed" Antwoord Samuel. "En dan te laat komen op werk? Echt niet!" Samuel pakte mijn bij mijn rug vast en draaide me naar zich toe, zodat ik hem aan moet kijken. "Ik kan ons allebei ziek melden en dan kunnen we de hele dag in bed blijven.. of andere dingen doen" Grijnsde Samuel, en keek me slaperig maar toch dringend aan. "Dat kan niet, dat is niet goed en ik werk er nog niet eens twee weken!" Zeg ik volledig tegen Samuel's aanbod. "Kom op je weet wat ik kan doen onder de dekens, ik kan het meteen doen en je zou het geweldig vinden.." Nee nee nee! Spijbelen is niet goed, straks word ik ontslagen! "Nee Samuel" Zuchtte ik. "Wat zei je?"
"Ik zei nee Samuel"
"Wat zei je?"
"Nee Samuel"
"Wat zei je?" Vroeg hij nogmaals, en kroop ineens onder de dekens, totdat hij er helemaal onder was. "Samuel wat doe-doe je?" Vraag ik maar op dat moment voel ik hoe mijn benen uit elkaar worden gespreid en hij speels over mijn lekkerste plekje wrijft. Wat er voor zorgt dat ik mijn kreun niet kan onderdrukken. Ik hoor Samuel grinniken en dan voel ik dat iets nattigs mijn ingang raakt en er overheen blijft gaan. Ik krom mijn rug en zoek Samuel op onder de dekens ik pak zijn haren vast en trek er zachtjes aan. "Samuell" Kreun ik dan. Hij komt met zijn hoofd boven de dekens. "En wil je nog steeds zo graag naar werk?" Meteen schud ik met mijn hoofd, als de hele dag zo goed gaat verlopen als de ochtend is begonnen kan ik een dagje werk wel overslaan. "Meld ons maar ziek" Zeg ik dan, Samuel kijkt me trots aan. "Ik wist wel dat je een bad girl in je had, ik meld ons even ziek ben zo terug" Zei Samuel pakte zijn telefoon van het nachtkastje en liep naar de woonkamer om ons ziek te melden.

Even later komt Samuel terug en gaat weer bij me in bed liggen. "Zo dat is geregeld!" Zegt hij als hij zijn telefoon vergrendeld en op zijn buik neerlegt. Dan kijkt hij me aan en grijnst tevreden. "Is soms wat?" Vraag ik niet wetend waarom hij ineens zo grijnst. "Heb je je prachtig paars gevlekte nek gezien? Het staat je abnormaal sexy en ik niet me inhouden om er niet nog een paar vlekken bij te maken.." Ik bijt om mijn lip. "Nee is het zo erg?!" Vraag ik stap uit bed om mezelf in het spiegel te bekijken. "Oh my god Samuel wat heb je gedaan! Mijn hele nek is paars ik dacht dat je een vlekje had gemaakt!" Roep ik dan, Samuel lacht. "Nu kan iedereen zien dat ik degene ben die alles met je lichaam kan doen, die zo goed laten voelen" Zegt hij terwijl ik mijn nek aanraak. Ineens trilt zijn telefoon hij pakt hem op en ineens veranderd zijn blik van speels naar geïrriteerd, hij typed iets in en wacht even. Dan staat hij op. "Wat ga je doen?" Vraag ik. "Ik-eh ik moet even bellen ben zo terug" Zegt hij en gaat weer naar de woonkamer.

"Zed zeg the fuck tegen Mason dat hij Fallerie met rust moet laten, Sophia heeft haar zusje nooit gemogen dus zo pak je gaar niet terug!" Hoor ik Samuel hard zeggen, en loop naar de deur van mijn kamer om het beter te kunnen horen. Samuel wacht even waarschijnlijk praat degene 'Zed' tegen hem aan de telefoon. "Die bitch heeft geen gevoelens, die heeft ze nooit gehad!" Roept hij. "Wacht zeg tegen Mason dat ik er aan kom, doe niks met Fallerie tot ik er ben!" Snel ga ik op het bed zitten als ik Samuel's voetstappen dichterbij hoor komen. "Yara ik uhm moet even wat regelen, maar ik beloof dat we vanavond meer tijd zullen hebben!" Zegt Samuel als hij mijn kamer binnen loopt. Hij raapt zijn kleding can gister avond van de grond op en trekt die aan. En ons plannen dan? We zouden toch de hele dag in bed blijven en 'dingen' doen? "Oh, waar ga je heen dan?" Vraag ik en doe als of ik zijn hele gesprek niet heb afgeluisterd. "Ik moet gewoon wat regelen" Zegt hij zonder mijn echte vraag te beantwoorden. "En hoe laat ben je weer terug?"
"Ik weet niet precies hoe lang het gaat duren maar vanavond zou ik er zijn!" Ik knik. "Ik ga dan" Hij loopt mijn kamer uit en even later hoor ik mijn voordeur open en dicht gaan. Waarom doet hij dit toch? Onze plannen zijn ineens niet meer waard! En ik heb me zelfs ziek gemeld voor hem, en nu moet ik me de hele dag thuis in mijn eentje vervelen.

Ik doe mijn kledingkast open en pak er een nette rok en truitje uit, die ik aan trek. Ik doe mijn haar ik een staartje en smeer wat make-up op mijn gezicht. Daarna doe ik mijn hakken en jas aan en ben klaar.

"Yara, ik dacht dat je ziek was?" Vraagt Kevin als ik zijn kantoor binnen loop. "Nou ik had wat hoofdpijn vanochtend maar ik kon het niet laten om niet op werk te komen!" Lieg ik. "Een dag missen is niet erg hoor, je had ook thuis kunnen blijven" Zegt Kevin dan. "Nee hoor geen probleem, ik voel me al een stuk beter!" Leg ik uit, en hij knikt. "Fijn, zou ik aan Cecilia vragen of ze tijd heeft om samen te lunchen?" Stelt Kevin voor. "Ja hoor, gezellig!" Glimlach ik, Cecilia is tot nu toe mijn enige vriendin hier en misschien doet het me goed om even met haar te praten over vrouwen dingen. "Top! Ik mocht het eigenlijk niet zeggen maar ze zei dat je een hele intelligente jonge vrouw bent, wees trots op jezelf Yara veel vrouwen kunnen een voorbeeld van je nemen!" Zegt Kevin en ik moet daar door glimlachen. "Dank u wel, dit betekend veel voor me!" Bedank ik hem. "Geen dank, het is de waarheid"
"Oh Yara ik had nog een vraag" Zegt Kevin dan. "Hoe zou je het vinden als je je eigen kantoor zou hebben, je hebt in deze korte tijd bewezen dat je het verdiend, dus zou je dat willen?" Mijn ogen worden groot. "Dat lijkt me super gaaf!"

Bij mijn eigen bureautje aangekomen kan ik me niet inhouden maar voorstellen hoe het binnenkort geen bureau zou zijn maar een kantoor! Maar dan ga ik weer op mijn bureau stoel zitten. Als ik op mijn bureau kijk zie ik het briefje van Samuel over het kopje koffie van gister, jammer genoeg is er vandaag geen kop koffie door Samuel op mijn bureau gelegd. Niet langer er over denkend pak ik de manuscript die Kevin vandaag op mijn bureau heeft neergelegd en open hem hopend dat ik er in verdrink zoals in 'ik hou van jou' van gister.

Gelukkig hoorde ik niet veel langer de stem van Cecilia: "Klaar voor lunch?" Ik klap de manuscript dicht. "Nou en of! Deze manuscript was zo saai, ik ben al 2 uur bezig met 10 bladzijdes te lezen" Zucht ik, terwijl ik mijn jas en tas pak. Cecilia giechelt door mijn opmerking. "Ik ben je redder in nood!" Knipoogde ze naar me terwijl we naar de lieft toe liepen. "Dat ben je zeker!" Glimlachte ik.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Hello guys! Al zeg ik het zelf ik vind het best wel spannend waar Samuel nu weer mee bezig is.. jullie!

Btw voor degene die het hebben opgemerkt ik heb Sage veranderd in Cecilia puur omdat de naam beter in de verhaallijn past.

Please vote & comment x
{We staan weer #2 in chicklit can we reach the #1 ?}