GESTOPT! Nieuwe versie binnenkort online!

♂Hoofdstuk 28♀

Yara

Het duurde wel een middag tot Samuel me alles had uitgelegd, de plan van Sophia alle mensen voorstelde die hem hielpen en meededen aan de missie. Maar het duurde dagen tot ik alles had verwerkt. Nachten lang had ik nachtmerries het begon elke keer dat ik ontvoerd werd Sophia die naar me schreeuwde dat Samuel van haar is en aan het einde Samuel die samen met Sophia zoende me vertelde dat ik niks waard ben en een gewaar tegen me slaap aanhield. Ik smeekte hem om het niet te doen: "Toe nou Samuel, denk aan hoe gelukkig we samen waren voordat je vertrok. Weet je dan niet meer hoeveel je van me hield?" En elke keer word ik weer wakker op het moment dat hij het kogel schiet, naar mij zijn geliefde.

Midden in de avond word ik huilend, smeekend en schreeuwend wakker. Ik voel Samuel's stevige armen om me heen. "Ssstt.. het was weer een nachtmerrie" Fluistert hij, terwijl de laatste tranen over mijn wangen rollen. "Het lijkt zo echt.." Fluister ik. Samuel veegt de traan weg. "Het zou nooit echt zijn, ik ben bij je.. voor altijd" Na dat ik de woorden van Samuel heb gehoord glimlach ik, en probeer ik weer verder te gaan slapen. En toen uit het niet kreeg ik een hele andere droom, na dat ik nachten lang dezelfde nachtmerrie opnieuw en opnieuw meemaakte kreeg ik eindelijk een ander droom. Een leuke droom. Tenminste zo leek het...
Het begon op een mooi groen grasveldje, waar een picknickkleed op stond. Samuel droeg de picknickmand in zijn ene hand en met de andere hand hield hij het handje van een jongetje vast. Ons zoontje? Naast Samuel liep ik, ik had een rieten hoedje op aan mn hand een armbandje met drie bedeltjes ook wel drie letters; de S, ik bedacht dat die voor Samuel zou staan daarnaast de C en de D. Waar zouden de C en D voor staan? Terwijl ik daar over nadacht speelde mijn droom zich verder af. Aan de hand waar mijn armbandje aan zat, hield ik ook iemand vast. Ik wilde dat mijn droom sneller ging, wie hield ik vast? Was er een doorspoel-knop? Mijn droom ging langzaam verder en uiteindelijk zag ik het. Ik hield het handje van een meisje vast. Meteen zag ik dat ook op haar kleine armpje een armbandje zat, met haar naam. Ik probeerde te lezen wat er stond: C...
Maar ik werd onderbroeken door Samuel's stem: "Yara.." Ik keek meteen Samuel's kant op, maar op de plek waar die eerst stond staat die niet meer. Ik kijk overal om me heen maar nergens zie ik hem. En op dat moment voelde ik dat mijn hand leeg was, mijn dochtertje! Niemand was er  meer ze waren allemaal weg! Ik val op mijn mijn knieën. En begin te roepen: "SAMUEL!" Ik schreeuw en gil met al mijn krachten. Tot zo ver dat mijn stem het opgeeft. "Waar zijn mijn kinderen?" Fluister ik met rollende tranen over mijn wangen, ze stromen zo snel als een rivier. Ineens hoor ik twee stemmen lachen: "Mama, haha, mama, haha, mamaaa" Meteen kijk ik weer om me heen, nergens nergens zijn ze te bekennen. Ik fluister in mezelf: "Dit is een droom, het is zo voorbij het is maar een droom" Maar dan hoor ik de stemmen opnieuw. Ik plaats mijn handen op mijn oren zodat ik ze niet meer zou horen. "Hou op met schreeuwen!"

Mijn ogen schieten open, ik ben helemaal bezweet en er lopen nog steeds tranen over mijn wangen. "Ik ga nooit meer een oog dicht doen" Fluister ik en draai me naar Samuel's kant op. Ik wil hem knuffelen en voelen dat die er is. Maar dat is die niet.
Hij is er niet!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heg guys, eindelijk inspiratie en een moment gevonden waarop ik kon schrijven, ik ga vanaf nu proberen om echt meer te schrijven hope you enjoyed the chapter! (Spellingsfouten moeten er nog uit)

Let me know!

Vote and commentxx