Part 17

17.9K 1.9K 80
                                    

မည္းေမွာင္ေနေသာ လွိုဏ္ဂူတစ္ခုအတြင္းမွာ ဒန္နရယ္ ႏိုးထလာခဲ့သည္။

ေရစက္က်သံ မ်ားက ပဲ့တင္သံမ်ားႏွင့္အတူ စည္းခ်က္ညီစြာ ထြက္ေပၚေနျပီး စိုထိုင္းေအးစိမ့္ေသာအသိက အရိုးအသားထဲထိ စိမ့္၀င္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

ဂူေပါက္၀မွ ခပ္သဲ့သဲ့ တိုး၀င္ေနေသာ အလင္းေရာင္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုပင္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်က္စိမ်ားက က်ိန္းစက္ေနသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚရွိ ေက်ာက္ဂူအမိုးတြင္ စပ်စ္သီးတြဲမ်ားလို တြဲလဲက်ေနေသာ ေက်ာက္ပန္းေက်ာက္ခက္မ်ားရွိေနသည္။

ဂူအမိုးတစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္ေနေအာင္ ေခါင္းမ်ားမူးေနာက္ေန၍ ဒန္နရယ္ မ်က္စိကိုမွိတ္ကာ အနားယူလိုက္ရသည္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ မ်က္လံုးမ်ား ျပန္ဖြင့္မိခ်ိန္မွာ သူ႔ေျခရင္းတြင္ သူလွဲေလ်ာင္းေနရာကို ေက်ာေပးထိုင္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္၏ အရိပ္တစ္ခုကို သတိထားမိလိုက္သည္။

"ဒီမွာ.. ေဟ့လူ.."

ဒန္နရယ္ တံေတာင္ဆစ္ကိုေထာက္ကာ ေခါင္းေထာင္၍ လွမ္းေခၚလိုက္သည္။

အေမွာင္ထဲမွလူက သူရွိရာဖက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လာသည္။

ခပ္၀ါး၀ါးအလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ေတာက္ပေနေသာ ေရႊေရာင္ဆံပင္လိုွင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။ အမည္းေရာင္၀တ္ရံုရွည္ေၾကာင့္ ဂူထဲမွ ေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခု၏ အရိပ္တစ္ခုႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူေနသည္။

"ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ.. ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ.. အ.."

ဒန္နရယ္ အေလာတၾကီး ထထိုင္လိုက္မိျပီးမွ နာက်င္ေသာ နဖူးေထာင့္ကို ဖိအုပ္လိုက္ကာ မ်က္ႏွာရွံဳ႕မဲ့သြားသည္။ ေက်ာက္ေဆာင္ခၽြန္ႏွင့္တိုက္မိျပီး ကြဲအက္ေနေသာ ဒဏ္ရာမွာ စိုစြတ္ေနေသာ ေသြးတစ္ခ်ိဳ႕ သူ႔ လက္ဖ၀ါးမွာ ထင္က်န္ခဲ့သည္။

"ဒီမွာ.. ေမးေနတာမၾကားဘူးလား..."

ဒန္နရယ္ ထိုသူ႔ေရွ႕သို႔ ေလ်ွာက္လာျပီး ငုံ႔ၾကည့္လိုက္စဥ္ အံ့ၾသမွင္တက္မိသြားသည္။

ခပ္ပ်ပ်၀င္လာေသာ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ သူ႔ေရွ႕မွ ျငိမ္သက္စြာထိုင္ေနေသာ လူငယ္၏ မ်က္ႏွာမွာ ခန္႔ထည္လြန္းေနသည္။ ထူထဲေျဖာင့္တန္းေသာ မ်က္ခံုးမ်ားေအာက္မွ ၾကီးမား၀ိုင္းစက္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားမွာ ေကာင္းကင္ျပင္တစ္ခုလို ျပာလြင္ေနသည္။

Black AngelWhere stories live. Discover now