ထြန္းေတာက္ေသာ လျပည့္ညသည္ သန္႔စင္ေသာ အပ်ိဳစင္မေလးတစ္ေယာက္လို လွပလြန္းေနသည္။ ျငိမ္းေအးေသာ လေရာင္သည္ ျဖဴေဖြးေသာ ဗိမာန္အေဆာက္အဦးမ်ားကို လႊမ္းျခံဳေပြ႔ဖက္ထားသည္။ ဖူးငံုသြားျပီျဖစ္သည့္ ျမက္ခင္းထက္မွ ေဒစီပန္းငယ္မ်ားသည္ လေရာင္ေအာက္တြင္ အိပ္ေမာက်ေနၾကျပီျဖစ္သည္။
ေအးခ်မ္းေသာ စမ္းေရစီးသံႏွင့္ သံလြင္ခက္မ်ားကို တိုးေ၀ွ႔တိုက္ခတ္လာေသာ ေလညွင္းသံမ်ားမွလြဲ၍ အရာရာသည္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနၾကသည္။ ဗိမာန္အေဆာင္ထဲရွိ ေက်ာက္သားကုတင္ေပၚတြင္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ဒန္နရယ့္မ်က္ႏွာတြင္ တ၀က္တပ်က္က်ေရာက္ေနေသာ လေရာင္ျဖဴ၏ အလင္းတန္းတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနသည္။
ေျဖာင့္တန္းေသာ မ်က္ေတာင္နက္မ်ားသည္ မွိတ္ထားေသာမ်က္လံုးေပၚတြင္ ျငိမ္သက္ေနသည္။ ေဘးတျခမ္းေစာင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဒန္နရယ္၏ လက္တစ္ဖက္သည္ နားထင္ေအာက္မွာ ရွိေနျပီး ဆန္႔တန္းထားေသာ အျခားလက္တစ္ဖက္မွ လက္ဖ၀ါးသည္ ကုတင္ေထာင့္ကိုေက်ာ္ကာ တြဲလဲက်ေနသည္။ နီေထြးေသာ ေတာင္ခၽြန္ႏွစ္ခုပံုစံ အေပၚႏွုတ္ခမ္းသည္ ျပည့္ဖူးေကြး၀ိုက္ေသာ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းမ်ားအေပၚ ျငိမ္ခ်မ္းစြာ ပိတ္ေစ့ထားသည္။
သူ႔အၾကည့္ကို အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဒန္နရယ့္ ပံုရိပ္မွ ဖရက္ဒီ လႊဲဖယ္မရ။ သူထိုင္ေနရာ ေက်ာက္ပလႅင္သည္ ဒန္နရယ္ရွိေနရာ ေနရာႏွင့္ ေ၀းကြာလြန္းေသာ္လည္း ဒန္နရယ္၏ ထြက္္သက္ေႏြးေႏြးသည္ သူ႔ရင္ခြင္ကို လာေရာက္ ရိုက္ခတ္ေနသည္ဟု ထင္မိသည္။
တကယ္ေတာ့ သူ ဒန္နရယ့္နားသို႔မေရာက္ခဲ့သည္မွာ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ဒန္နရယ္၏ လွုပ္ရွားလုပ္ေဆာင္မွုအားလံုးကို အေ၀းမွသာ ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည္။
ညအခ်ိန္ ဒန္နရယ္ အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ ဒန္နရယ့္နားသြားရန္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ စဥ္းစားခဲ့ဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းသြားဖို႔ မ၀ံံ့ရဲ။ သူ ေရာက္ေနခ်ိန္ ႏိုးလာခဲ့လ်ွင္ မုန္းတီးမွုမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနမည္ျဖစ္ေသာ ဒန္နရယ့္အၾကည့္တစ္ခုကို သူ ရင္မဆိုင္ရဲ။
YOU ARE READING
Black Angel
Fantasy(Unicode & Zawgyi) - - - မင်းတို့လူသားတွေမှာ နှလုံးသားမရှိဘူး ဒန်နရယ် - - - Cover Design - Leo Bee
