ေက်ာက္ဂူအတြင္းမွ ေရစက္က်သံမွလြဲ၍ အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သူေျပာလိုက္သည့္ စကားတစ္ခြန္းေနာက္မွာ ဒန္နရယ္ ႏွလံုးခုန္သံ ျမန္ေနသည္ကို ဖရက္ဒီ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေနရသည္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ ဖရက္ဒီ ေက်နပ္စြာျပံဳးမိသည္။
အတန္ၾကာေအာင္ ျငိမ္သက္ေနျပီးမွ ဒန္နရယ္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဖရက္ဒီ ရွိရာသို႔ လွမ္းၾကည့္လာခဲ့သည္။ စကားစခက္ေနဟန္ လည္ေခ်ာင္းကို တစ္ခ်က္ရွင္းလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္.. အခုအခ်ိန္အထိ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း ဒီေနရာမွာေနခဲ့ရတာဆိုေတာ့ အခုမွ တျခားလူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ျမင္ဖူးျပီး သံေယာဇဥ္ျဖစ္တာ မဆန္းပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကိုခင္ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ .. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာက သြားမွျဖစ္မယ္.. ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုကိုျပန္ရွာမွျဖစ္မယ္.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေကာင္ေလး.. အဲဒီအစ္ကိုဆိုတာၾကီးကို ဘာလို႔ ျပန္ရွာစရာလိုလဲ..."
ဒန္နရယ္ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ေဖာင္းကားသည္အထိ ေလအျပည့္စုပ္ယူကာ မွုတ္ထုတ္လိုက္မိသည္။
"အစ္ကိုဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္နဲ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက တစ္အိမ္တည္းေနခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္.. ေဖေဒ လို႔ေခၚတယ္.. ဟို နတ္ဘုရားတစ္ေကာင္ လာရွုပ္လို႔ လမ္းကြဲသြားတာ..."
ေဖေဒႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို ျပန္စဥ္းစားမိခ်ိန္ ဒန္နရယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သူ ေဖေဒႏွင့္အဘ အေပၚ အျပစ္မတင္သင့္။ အျမဲလိုလို အေလ်ာ့ေပး အလိုလိုက္ခဲ့ေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအေပၚ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ရက္ရက္စက္စက္ လက္ပါသည္အထိ စိတ္ဆိုးခဲ့ဖို႔မေကာင္း။
တကယ္ေတာ့လဲ စိတ္ဆိုးသည္ဆိုတာထက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းကပိုလိမ့္မည္ထင္သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါးဆိုတာ ျဖဴလားမည္းလားပင္ မသိသည္မို႔ ေတြ႕ခ်င္မိသည့္စိတ္ဆႏၵရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလို အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေနလိမ့္ဦးမည္ဟု အရမ္းမေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့။ အေၾကာင္းမွန္ကို သူ႔ကိုဖြင့္မေျပာဘဲ အဘႏွင့္ ေဖေဒတို႔ အခုအခ်ိန္အထိ ေရငုံႏွုတ္ပိတ္ေနခဲ့သည္ကိုသာ ၀မ္းနည္းမိသည္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
Black Angel
Fantasy(Unicode & Zawgyi) - - - မင်းတို့လူသားတွေမှာ နှလုံးသားမရှိဘူး ဒန်နရယ် - - - Cover Design - Leo Bee
