The End of the Slow-Witted Heart

HEART: 1

Eztrio Matthew 's POV

"Cupcake anong sasabihin mo sakin kaya mo ko pinapunta dito diba kasi dahil dun?" Tanong niya.

Ah right, she is my world. My girlfriend that is beautiful, loving, caring, and kind..

For me she is what you can call "PERFECT."

But then..

"I want to break up with you"- I said

Pagkasabi ko noon ay parang nadurog ang buong puso ko durog na nga lalo pang dinurog. Gusto kong lumuha pero ayoko sa harap ng babaeng mahal ko.

"Cupcake... nagbibiro ka lang diba??*nervous laugh* Wag ka naman mag joke ng ganyan" -Saad nya habang isa-isa natulo ang kanyang mga luha..

Gusto ko ng umalis dahil hindi ko kayang nakikita siyang nasasaktan sapagkat mas dobleng sakit ang binibigay nito sakin.

"That is final and I'm sorry" -I said and left.

Sorry my girl. Sorry... Sorry... Sorry.. I want to kneel and say that I'm just joking and i love you but I can't.

Dumeretso agad ako sa kotse ko at pinaandar ng mabilis paalis sa lugar na iyon then suddenly the rain started to pour.

Damn it!!! Why do we need to experience this kind of situation!!

Whoever you are, my soon to be fiancee. I will surely make your life a living hell.

Azikel Mayn 's POV

Mula sa malayo nakita ko lahat ng pangyayari dahil sa akin kaya sila nag-kahiwalay. Tapos na.. wala na ang harang upang maging kami ngunit bakit hindi ako masaya??

Bakit ang sakit sakit sa puso na makita ang ganitong pangyayari? Bakit parang mas gusto ko pang magsakripisyo kaysa makita siyang ganito?

Nakita ko kung paano nasaktan ang kaisa isa kong mahal. Bata palang ako hinahangaan ko na siya. Bata palang ako pangarap ko na siya pero bakit ganun. Mapupunta nga siya sa akin ngunit ang kanyang puso ay hindi kasama?

I'm Sorry Matthew, hindi ko naman ginusto ito. Ang mga magulang natin ang may gusto nito, Patawad.

Alam kong kapag nakita mo ko sobrang laki ng galit mo sakin.. Alam kong hindi ko mapapalitan si Rose dyan sa puso mo. Alam kong hindi mo ko mamahalin kagaya ng pagmamahal mo sa kanya. Alam kong kahit kailan hindi ako magkakaron ng lugar dyan sa puso mo.

Wag ka mag alala Matthew mag hihiwalay din tayo. I will make a way pero pagbigyan mo naman ako kahit ilang buwan lang. Oo alam kong sarili ko lang ang iniisip ko rito pero anong magagawa ko? He's my dream. My dream guy and the man I want to spend my life with. Also, I want him to be free from his toxic relationship with Rose.

Umalis na ako sa lugar kung saan sila naghiwalay.. kung saan ginupit ang tali na nagsisilbing dahilan upang hindi sila magkahiwalay.. Sa lubid na hinawakan nila ng 3 years araw at gabi.. Ngayon ay bumitaw na ang isa at yung isa ay patuloy paring kumakapit kahit wala na ang kasama nya.

I promise you Matthew..

But then I still wish na maalala mo ang pangako mo. The promise that made me to still hold on.

*At Home*

"Ma?" -Sigaw ko pagkapasok ko sa loob ng bahay namin.

"Ay Azi wala po ang Mama niyo"-sagot ni ate bebang na maid namin/

"Saan daw po pumunta?"-tanong ko

"Wala pong sinabi eh"- saad ngi ate bebang.

"Ah sige po Salamat" - sabi ko

Umakyat na ako sa kwarto ko, dahil pagod na pagod ako. EMOTIONALLY.

Umupo ako sa sahig at sumandal sa kama tsaka tinawagan ko ang bestfriend ko para may malabasan ako ng hinanakit.

*kring-kring*

Antagal naman nyang sagutin!!

*kring-kring*

"Napatawag ka?" Tanong niya.

"Wala manlang Hello?" Reklamo ko at bigla niyang pinatay ang tawag. Bastos na bata talaga oh! Kaya naman tinawagan ko nalang siya ulit.

*kring-Kring*

"Hello, napatawag ka? " tanong niya na kinataray ko. Yung totoo? Paano ko ba naging best friend ito?

"Nagbreak na si Matthew at Rose"Saad ko.

" Buti nga yun, Di kasi alam ni Matthew kung gaano kabaho si Rose, akala nya malinis ang babaeng mahal nya. Pero ang totoo sobrang dumi, Eww Yuck!" Sambit ni Rose.

" Paano kaya nagawa ni Rose, na itago yun kay Matthew. 3 years nyang tinago yun, Pero kung mahal naman talaga siya ni Matthew. Tanggap siya diba?," Sabi ko.

"Ano kaba teh! Talagang itatago niya yun, Ilang beses na ba siya nabuntis ng hindi nya kilala ang tatay? tatlo diba. Tapos pinalaglag niya pa lahat. Baka mandiri sa kanya si Matthew pag nalaman yun" Komento ni Kerlyn.

This is the reason kung bakit gusto ko mapalaya si Matthew sa relasyon nila dahil ang nagmamahal lang ay si Matthew at ayoko niya maramdaman ang sakit ng ikaw lang ang nagmamahal.

"Tama ka nga at alam mo ba kanina nakita ko sa mga mata ni Matthew na sobra siyang nasaktan. Ang sakit din sakin beshy, mas doble pa nga eh *sob*" Saad ko at naramdaman ko ang pagtulo ng mga luha ko dahil sa sakit.

"Sige beshy iiyak mo lang yan. Ganyan talaga ang buhay, minsan hindi ka mahal ng mahal mo, kawawa ka naman" Saad niya at tinawanan pa talaga ako!

" Che! Manahimik!" Sabi ko.

" Oo nga pala napag-usapan na ba ang kasal niyo at ang araw?" Tanong bigla ni Kerlyn.

" Sa bakasyon daw sabi ni mommy." Saad ko.

"Grabe ang aga ah," Pakli ni Kerlyn na kinasinghay ko.

"Oo minamadali na ni papa tsaka ang bata pa namin para sa kasal na iyan. 16 lang ako!" Reklamo ko kay Kerlyn.

"Okay lang yan beshy at least mapapasayo na ang long time crush mo diba?" Sabi nito sa akin na mas lalo kong kinalungkot.

"Pero di ako masaya." sambit ko.

"Kasi nga nasasaktan si Matthew. It's okay besy. Bye muna ah? Aalis kami nila Mommy eh mwuuaahh text mo ko pag magbibigti kana ah dadala ako ng popcorn" Ani Kerlyn at pinatay agad ang tawag. Siguro nag-mamadali na siya.

Humiga ako sa kama ko at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

"I promise that I, Matthew will marry Azikel when we grow up and we will have a lot of children, live in a big house with many cars and spend our life to the fullest. Payag ka ba roon Azi?" Tanong niya sa akin na kinatango ko.

"Promise mo yan ah!? I will marry you too!!! Mat-mat ko!" Sabi ko sa kanya at niyakap siya ng mahigpit ngunit biglang nagdilim ang paligid at biglang nawala si Matthew.

"Anak!" tawag sa akin ng kung sino at biglang may malaking kamay ang dumakot sa braso ko.

Napabalikwas ako sa higaan dahil sa panaginip na iyon at narinig ko ang sigaw ng nanay ko.

"ANAAAKKKK!!!"- Sigaw ni mom na kinatakip ko ng tenga.

"Aray Mom! Masakit sa tenga. Ma bakit ka po ba nasigaw??"- tanong Ako

"Aalis tayo bukas, makikipagkita na tayo sa family ng fiancé mo" - sabi ni Mom na kinagulat ko.

WHAAAATTTT!!???

TO BE CONTINUED

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

A/N: Please support this story. Thank youuuuu