War Between Us ✔ (Completed)

35th Chapter

Dinner

"Ate, ipapagamot niyo na ba si Nanay?" Si Thimey.

Nagulat nga ako ng maaga siyang nagising eh, hinaplos ko ang buhok niya saka ngumiti.

"Oo naman Thi, pero hindi pa ngayon. Mag iipon muna si ate huh?"

Lumiwanag ang mukha niya,

"Talaga? Kasi lagi kong naririnig sa labas na may halimaw daw dito sa bahay natin."

Natigilan ako. Nanliit ang mata ko at nag init ang ulo ko sa sinabi niya. Wala silang karapatan, just damn...

"Huwag kang mag alala Thimey. Isa sa mga araw na darating ay ipapa opera ko na si nanay para hindi na siya awayin, diba kahit ganun naman ang hitsura ni nanay ang ganda pa rin niya?"

Ngumiti siya. "Oo naman po! Mas maganda nga po siya kesa sa inyo eh!"

Humalakhak ako. Batang to! Nagbihis na ako at nag paalam sa magulang ko bago umalis. Sa lunes na rin ay pasukan nila, kakausapin ko pa sila mamayang gabi tungkol sa LA, tulog na sila kahapon ng nakauwi ako.

Natininginan ko ang mga kapit bahay na sumisilip sa bahay namin, sasabunutan ko kayo pag inaway niyo nanay ko. Wala naman kaming ginagawa sa kanila pero bakit nila kami inaapi?

Umiling na lamang ako dahil lalaki lamang ang gulo. Nakakailang hakbang lamang ako ay may nakita kong kulay itim na kotse na nakaparada sa harap ng basement.

Pamilyar to ah? Nang tumigil ako sa paglalakad ay doon naman lumabas ang tao sa loob ng kotse. Naka Shade's siya na kulay itim, black three piece at nakangiti dahilan kung bakit nakalahad sa harap ko ang dimple niya. Damn...

Napailang kurap ako saka nagawang tanungin kung anong ginagawa niya dito. Ang aga pa ah? Well, para sa akin kasi kailangan ko pang mag commute.

"Good morning, Im here to pick you up." He said.

"W-what?"

Kahapon sabi ko dahan dahan muna pero bakit parang... ngumiti siya at binuksan ang passenger seat. Huminga ako ng malalim saka sumakay na lamang.

"Fourth you dont have to do this."

Natigilan siya kaya napatingin ako sa kanya bago tuluyang sumakay. Nagtaas ako ng kilay.

"What?"

He smiled. "I missed you saying my name." Umiling na lamang ako saka sunakay ng kagat kagat ang labi para hindi makangiti. He has his way to make me smile huh?

"It's still early, why'd you pick me up?"

"There's no reason Ali, I just want to. Everyday."

Agad naman akong umiling. "No, Fourth I told you about this right?"

Napatingin siya saglit sa akin bago binaling muli ang atensyon sa daan. "Ali, I don't want you to commute okay? Now that Im here I want to do the things I should have done years ago."

Natameme ako. Basta tinutukoy niya ang tungkol sa nakaraan ay natitigilan ako dahil nangako ako, lalo kong naaalala ang ginawa niya, ng pamilya niya, ang sakit na binigay niya. Lahat.

Buong biyahe ay tahimik na lamang ako. Nag iisip kung hanggang saan ba ang kasayahan ko? Paano kung malaman ito ng nga magulang niya? Paano kung umayaw siya pag nalaman niya ang bagay na ito? At higit sa lahat bakit wala siyang alam sa mga nangyayari?

Napabalik ako sa ulirat ng tumigil ang sasakyan sa parking lot. "Look Ali, I just want to make up things to you okay? Am I fast? Do I scare you?"

"No, But Fourth look, there's a lot of people don't know about anything we do and they only know that you and Zinaye have a... thing. I just can't just show up and be with... you."

Hinawakan niya ang palad ko saka dinala sa labi niya. Bumilis ang tibok ng puso ko saka kami nagkatitigan. Hinalikan niya ito saka,

"I know but trust me Zinaye and me arent a thing. Please. Whatever rumors you heard was just a rumor. You do know who I want in my life right?"

Mahina niyang sagot. Halos magkadikit na ang ilong namin ng nagsimula siyang lumapit. Yung puso ko lalabas na sa lakas ng tibok nito.

"Ali, I want to kiss you right now." Nakakalilo dahil ang lapit niya na pero bago pa man lumapat ang labi niya ay tumunog na ang phone niya.

Binalewala niya ito pero... "A-answer it Fourth!" Saka ako nag iwas ng tingin. Libo libong boltahe ng emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko kaya yumuko na lamang ako at pinaglaruan ang mga daliri.

He muttered a curse before answering it. "Yeah? ... Damn you! ... Go to hell Klement!... Im going okay? Jeez, ... Im going up now... Fuck you!"

Saka niya binaba. Ang dami naman niyang mura, naku naku naku...  Ngumuso ako...

"Let's go? I have some meeting now. Wait for me later tonight. Were having dinner."

Saka siya bumaba at pinagbuksan ang pintuan ko. Bago ako makalayo ay hinapit biya ang baywang ko saka bumulong,

"Ali dont pout too much I might make love to you. Now and here."

Sa sobrang kahihiyan ay hinampas ko siya ng bag ko saka naglakad palayo. Narinig ko pa ang malakas niyang halakhak. Damn you! Hindi na siya nahiya. Ugh! Sabing dahan dahanin eh! Lintek na bastos na yun!

"This is your blueprint Cia." Si Henry.

Ngumiti ako saka, "thanks Hen."

He pouted kaya napatawa ako.

"Im not a chicken Cia!"  Kaya mas lalong lumakas ang tawa ko. "Sorry, Okay."

Pinagmasdan ko muli ang blueprint bago siya binalingan. "Your not going to have lunch yet? Its almost lunch time!" Aniya.

"Im just going to finish this. Wait for me okay?" I teased. Ayaw na ayaw kasi niya na pinaghihintay siya eh. "Fine!" Saka siya lumabas ng opisina ko.

Nag seryoso ako sa pagrereview ng blue print ko bago nilagyan ng push pins isa isa bago naisipan na lumabas na at baka maging dragon pa ang lalaking yun.

"I thought you'd never come out to your lair," I rolled my eyes bago sila nilapitan, inakbayan niya ako at pare pareho kaming naghintay na mag open ang elevator.

"You two look good together!" Tukso ni Anne. "Give me a break guys! Hen is a chicken and Im a human!"

I laugh. Sinimangutan naman ako ni Henry ako naman ay nagpipigil ng sobrang lakas ng tawa. Sila naman ay hindi na napigilan ang tawa, namumula na nga kami sa kakatawa eh.

Pero natigil ito ng mag open ang elevator. Sumalubong sa amin ang mukha ni Fourth na madilin ang mukha at deritso ang pamatay na tingin sa kamay ni Henry.

Patay.

Siniko ko si Henry kaya binitawan niya ako saka bumati silang lahat sa kanya. Nag iwas ako ng tingin dahil sa galit na nakikita ko sa kanyang mga mata.

His pitched black irises dilated and his perfect jaw clenched in a dangerous way. Biglang lumamig ang sikmura ko. Gumilid kami saka siya nagpupuyos na umalis. Hindi man lang siya tumingin sa iba kundi sa akin lang.

"What's his problem?" Ani nila.

Pagkarating namin sa cafeteria ay nag beep ang phone ko.

Fourth:

Get the hell away from that man or else Ill fire him and tell everyone Im courting you. Now!

Namutla ako, hindi pa pwede. Shit. Hindi na ako nagsalita habang mabilisang kumain. "Do you have a thing for the CEO?"

Tanong nila. Halos mabilaukan ako sa tanong ni Anne. "W-what?"

"Its because he always look at you and ... Is there something your not telling us messy?"

Mas lalo akong namutla at hindi makasagot. Lahat sila ay nasa akin na ang atensyon. Ngumiti ako ng alanganin bago pilit na sumagot ng pormal.

"N-None! Guys we barely even speak! Come'n!"

Halos pagpawisan ako sa naging sagot ko. Nanliit ang mga mata nila saka iniba ang usapan. Oh God! Thank You!

Vote. Comment.