İlk Aşk

10

Sonunda yavaş adımlarla okula gelmiştik.Herkes bir yana yayıldı.Hilalle ben dışında Hilal hemen yanaşarak "Yarım saatimiz var bi dolaşalım istersen" dedi.Kabul ettim ilerlemeye başladım ilk günü aratmayan bir kalabalık vardı hatta dahası vardı.Ne kadar tuhaf gözüküyorlardı ya da bana öyle geliyordu.Sessizce yürümeyi severdim etrafı incelemeyi Hilal de sağolsun bana uyumlu olmuştu.

Açık bi arazi gibi yere geldik her yerde yeşillik çimenlikler vardı tam orta kısım olmalıydı.Bi ağacın altını işaret ettim "Biraz oturalım mı" dedim.Hilal hemen kabul etti.Oturduğumuz da Hilal "Ee nerde neler yapıyorsun annenle baban ne iş yapar hiç konuşmadık ben sana anlatmıştım"dedi.Evet Hilal anlatmıştı.Babası bi Holdingde çalışıyordu soyadları altında annesiyse dişciydi.Bana sorduğu zaman konuyu geçiştirip dağıtmıştım.

"Annemle babamı 6 yaşında kaybettim"dediğimde direk lafımı keserek."Çok özür dilerim gerçekten"dedi.Zorlada olsa hafiften gülümsedim"Önemli değil oniki yıldan sonra kendim söyleyebilirim ama bir başkası onlar adında konuştuğunda canım yanıyor ama sorun değil"dediğimde konuyu irdelemek istemediğini anladım.Tam o sırada karşıdan ukalalar geçiyordu.Yanında da Erdi vardı.Öyle bir bakıyorlardı ki bizim olduğumuz tarafa bir an olsun emin olamadım.Hilal direk"Neler oluyor bize doğru geliyorlar" dedi saçlarını çekiştirerek düzeltirken  dediği gibi bize doğru geliyorlardı.Aman Allahım nasıl insandı  bunlar yürüyüşlerinde bakışlarında bile ukalalık vardı.Hemen ayağa kalktım Hilal'in kolundan tutup kaldırdım."Hadi amaa geç kalcaz" dediğimde Hilal şaşırmış bi o kadar da bozulmuş bir şekilde arkama takıldı.Hızlı adımlarla çekiştirmeye devam ettim arkama bile bakmaya zahmet etmeden giderken Hilal bi kaç kez bakmıştı arkasına sonunda durdu bileğini elimden kurtardı"Ahh hadi ama napmaya çalışıyorsun, bu anı ne kadar beklediğimi bilemezsin Hira neler oluyor neyden kaçıyoruz" dediğinde arkaya doğru baktım ikisi de baya bi arkada kalmışlardı oturduğumuz yerdeki ağacın altında durmuş bakıyorlardı "Sadece geç kalmak istemedim bi an ve de hoşlanmıyorum o tip insanlardan ukalalar"dediğimde hemen peşinden"Böyle düşüneceği düşünemedim bencilce oldu kusura bakma"dediğimde "Ne demek ne zaman istersen o zaman onu yapabiliriz sana uyarım sende bana uyduğun sürece"dedi göz kırptı.

Yumuşadığını görmek hoşuma gitmişti.Sonra ayrıldık fakülteme sınıfıma geldim.Sırama doğru ilerledim sınıfta henüz iki üç kişi vardı.Oturdum bugün kendimi bitkin hissediyordum.Azıcık başımı Masaya yasladım.Uyumuşum sıraya tıkırdayan ellerle kafamı kaldırdığımda iki ukalayı da başımda görünce şaşırdım ama hararetle sohbet ediyorlardı nasıl olurda uyurdum.5-10 dakika uyumama rağmen sınıf dolmuştu.Dün görmediğim insanları da görüyordum.Bi kaç tanesiyle göz göze geldim.Sevimli tipler  vardı gerçekten samimi gözüken.Etrafı süzmeye devam ederken "Aha abi açmış gözleri uyuyan güzel" dedi Erdi.Uras ona ters bir bakış atarken Erdi konuşmaya devam etti "Nasılsın güzel bayan Sabah ki küçük kazadan ötürü tekrardan özür dilerim"dedi."Önemli olmadığını söylemiştim"dedim sertçe az da olsa yüzü düştü.Urasın gülümsediğini gördüm.Ona ne oluyordu ki sinirim daha da artmıştı ki hoca bi anda girince rahatladım

Erdi yan tarafta ki sıraya oturdu.Uras kafasını çevirip baktı "Çok sert çıktı bu pısırık" dedi.Susmama sözü vermiştim ona karşı hemen"Senin gibi ukalalara karşı öyle olmak gerekiyor"dediğimde gülümsemesini daha da yaydı.Bembeyaz dişlerini yaydı yanağında iki tane çukur gibi gamzesi vardı çok güzel gözüküyordu."Annen ve baban sana büyüklerine karşı saygı öğretmedi mi" dediğinde beni can evimden vurmuştu.Anne babamı tanımadan nasıl bu rahatlıkta bu gevşeklikle onların hakkında konuşabilirdi ki  daha beni tanımayan insan.Bi an sinirle ayağa kalktım ayağa kalktığımı gören hoca sorar gözle baktı"Çıkmak istiyorum izninizle" dediğimde ukalanın kımıldadığını ayağa kalktığını farkedince hocanın ne diyeceğini beklemeden kapıya ilerken tüm gözleri üzerimde hissediyordum"Bir sorun mu var" dediğinde çoktan kapıyı açıp çıktım.Biliyorum bu kadar ileri gitmemeliydim ilk zamanlarda kendimi okula böyle aşılamamalıydım ama sinirlenmiştim o sınıfta o sırada oturamazdım.

Hızlı adımlarla gizli bahçeme kavuşmuştum.Yine bıraktığım gibi kimsesiz ve sessizdi.Burasını kendime yakın hissetmeme neden olanda buydu.Hemen banka yerleştim gözyaşlarımın akmasına izin verdim.Bu sadece bu şimdi olan olay değildi.Hayatımın şiddetle ve akıl almaz bi hızla değişmesi ilerlemesi derken aklımdakiler herşey beni yoruyordu.