İlk Aşk

13

MULTİMEDİA'DA URASIN VE HİRANIN RESİMLERİNİ KOYUYORUM BAKABİLİRSİNİZ

Gece duyduğum tıkırtı nedeniyle gözlerimi araladım.Zeliha Hanımın seslerini daha net duymaya başladım.Bağırır gibi Urasa sesleniyordu.Hemen kalktım ne olduğunu anlamak için kapıyı açtım.Sesler aşağıdan geliyordu koşar adım ilerledim Zeliha Hanım ağlıyordu.

Bi çırpıda yanlarına gittiğimde hemen üzerime doğru gelip bileğimi tuttu sallamaya başladı "Haldun.. Bey.." burnunu çektikten sonra anlamıştım "Gözlerini açmıyor"dediğinde istemsizce gözlerim doldu bu bana yanlış şeyler hatırlatmaya başlamıştı."Urasa ulaşamıyorum kızım ambulansı aradım gelirler şimdi" dediğinde seslerini duydum ambulanslar geldiğinde hemen kapıya koştum.Hemen Haldun Beyin odasını işaret ettim sedyeye aldılar Zeliha Hanım onun peşinden giderken Urasın numarasını bıraktı.Beni de arayacağını ona ulaşmam gerektiğini söyledi.

Tek çarem yoktu elm ayağıma dolaşmıştı.Alelacele yukarı çıktımbir kot ve uzun bol olan kazağımı üzerime geçirdim telefon numarasını tuşladım.Kulağıma götürüp beklemeye başladım.

Yanlız açmıyordu 10a yakın denemiştim o sırada Zeliha abla hangi hastanede oldukları bildirmişti bana.Daha fazla bu evde kalacağımı düşünmeden.Cüzdanımı çantama atıp evden kendimi attım  Nuri Bey "Ben sizi bırakırım" dediğinde koşar adımlarla ilerledim arabaya bindiğimde tekrar Urası aramaya başladım 3 denememde açtı..

"Bu kadar ısrarlı olmanın nedeni iyi olsa sevinirim" sertçe söylediğinde benim olduğumu anladığını düşündüm bi an şaşırdım herkeslemi böyle konuşuyordu bu odun"Uras ben Hira" deiğimde küçük bir kahkahanın ardından "Söyle" dediğinde neden sırıttığına anlam veremedim durumu uzatmaktansa hemen konuya girdim."Baban hiç iyi değil ambulansla hastaneye kaldırdılar "dedim bi çırpıda uzun süre sessizlikten sonra "Neyi var" diye sorunca "Bilmiyorum Zeliha Hanım nefes almadığını söyledi"dedim tereddüt ederek" Hangi hastane olduğunu mesajla at"dedi şak diye yüzüme kapadı bu durumda ona birşeyler söylemeyecektim.Mesajı yolladığımda hastane kapısına geldim indim hızlıca resepsiyondaki kıza Haldun beyin adını sordum 3. katta sağdan en dipdeki ksımda yoğun bakımda dediğinde yürümeye başladım hastaneleri hiç sevmezdim.Kokuları midemi bulandırırdı 3.kata geldiğimde saate gözüm çarpmıştı gecenin dördüydü.Zeliha ablayı görünce adımları hızlandırdım.

Beni gördüğünde bana doğru gelip sarıldı."Kalp krizi kalbi durmuş şimdi durumunun çok kritik olduğunu söylediler" dediğinde ağlıyordu.Ne yapacağımı bilmiyordum ama ağlamakta yoktu içimden gelmiyordu.Sesimi çıkarmadan omzunu sıvazlıyordum bana kötü anlarımı hatırlatmasına izin vermiyordum.Zeliha abla kolumdan ayrılıp "Uras" diye seslenince Urasın gerilmiş yüz hatlarını ve gergin çenesiyle karşılaştım."Nerede nesi var" dediğinde zeliha hanım ona olayı kısaca anlattı.Kafasını çevirip bana baktığında bakışlarımı yere eğdim.

Arkamdaki yere oturup beklemeye başladık Uras ayakta bekliyordu küçük adımlarla bi ileri bir geri gidip geliyordu..Zeliha ablaysa ellerini açmış bi an olsun durmadan dua ediyordu..Bense hiç birşey yapamıyordum.

URAS'tan

O kız beni aradığında şaşırmıştım evet numarası önceden vardı almıştım nededini bilmeden aradığındaysa çok şaşırmıştım.Söylediklerini duyunca daha da şaşırmıştım.Bardaydım hızlıca oturduğum yerden kalkıp motoruma atladım hastaneye geldiğimde neler olacağını düşünemiyordum.Onu hep annemin ölümünden suçlu tutmuştum.O gün ettikleri kavga nedeniyle dikkatsizlikti ne kadar iki tarafta suçlu olmasaydı da babamın annemle bağrışmalarıydı onu kaybetmemin nedeni.Okula kayıt yaptırmıştık o gün annem yemeğe çıkmak istediğinde babamn işlerinden bahsediyordu.Hep işi vardı babamın zaten.