A Love to Report [Fin]

Twelve

Two years ago ..

Malawak ang ngiti ni Adie buong maghapon sa trabaho niya. Marami-rami naring poems at stories ang naisubmit niya sa editor niya. So far, lahat ng mga iyon ay na-approve. Iba talaga ang nagagawa kapag may inspirasyon sa buhay. Nandiyan ang pamilya niya na suportado na ang larangang pinasukan niya lalo na ang mga magulang niya. Ang kuya at ang girlfriend nitong si Ate Alex na kahit kailan ay hindi siya iniwan. At ang pinakaimportante,nandiyan ang isang Kenneth Carpio sa buhay niya.

Nagkakilala sila ni Kenneth noong twentieth birthday niya. Inimbitahan ito ng parents niya dahil kaibigan ng mga ito ang mga magulang ni Kenneth.

-------

"Bakit nag-iisa ang birthday girl? Baka magkasakit ka niyan."

Napalingon si Adie sa kinauupuan kung saan nagsusulat siya ng poems niya. Kumunot ang noo niya ng makilala niya kung sino ang hangal na umistorbo sakanyang pag-iisip. Kenneth Carpio. Pinakilala ito sakanya ng Mommy niya kanina nung nag-iikot sila sa mga bisita. Hindi niya ikakaila na gwapo ito. Kaya lang, may aura itong ikinaiinis niya. Maybe the way he talks, parang ang presko.

Hindi niya namalayan na umupo na pala ito sa tabi niya at kinuha ang notepad niya.

"Ano ba?!" asik niya rito. Pinilit niyang kunin ang notepad niya mula rito pero sa sobrang tangkad nito ay hirap siyang maabot iyon. At tila huminto ang paghinga niya ng biglang lumingon ito sakanya dahilan ng pagtama ng mga tungki ng ilong nila. Sa sandaling iyon, bumilis ang tibok ng puso ni Adie. Tinitigan niya ang mata ni Kenneth, she could sense amusement and adoration in his eyes. So as she thought..

Nang matauhan siya ay bigla siyang lumayo mula rito at pinilit na kinalma ang sarili sa nangyari sa kanilang dalawa. Tila naulingan nito ang awkwardness na namagitan sakanila kaya naman nagsalita ito.

"Uhm..pwedeng mahiram ang ballpen?" tanong ni Kenneth sakanya. Nang hindi ito nililingon ay iniabot nalang ni Adie ang ballpen rito.

Sa gilid ng kanyang mga mata, ay napansin niyang nagsulat ito saglit sa notepad niya. Kaya naman binalingan niya ito. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay yung pinapakealaman ang gamit niya.

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!" galit na suway niya rito.

Pero imbis na magsalita ay ngumiti lang ito sakanya at iniabot ang notepad niya. Binasa naman niya ang poem na isinusulat niya kanina habang nakatingin sa kalangitan.

I'm sitting here
Watching what's above
I couldn't help but feel
That I needed love

Like the stars I see
Shining beautifully
I couldn't help but ask
What's wrong with me?

Hanggang doon lang ang isinulat niya pero may nakadugtong pa doon. And she knows that this is what Kenneth wrote. At nang mabasa niya iyon ay hindi niya napigilang mapangiti.

Like the stars above
You are shining bright
I ask myself, "Am I inlove.."?
"..and is it at first sight"?

You wanna know
what is wrong with you
Then I'll tell you
That you're just to good to be true

-----

Simula noon ay nagkamabutihan sila ni Kenneth. Nagsimula sa paglabas labas hanggang sa ayain na siya nito ng date and then it went official. Naging sila rin after few months. And now, they are down in their second anniversary. Adie's feeling excited. Magha-half day lang siya sa trabaho. Nakapagpaalam narin naman siya sa Ate Alex niya. Naiintindihan nito dahil ganito rin ito kapag monthsary or anniversary din nila ng kuya Adrian niya.