Yara ve yarabandı'nın hikayesi ,
Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı,
O bir mafya, o delicesine aşık,
Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık.
Ama tek bir hassas noktası vardı beyza.
O yer altının ve yer yüzünün hakimi,
...
İçeri girdiğimizde defile hala başlamamıştı Baran elimi tuttu ve kokteyl masalarından birine geçtik. İçerideki herkes benden daha şıktı, Defile daha başlamamıştı sadece havalı bir müzik çalıyordu.yanımıza Bora geldiğinde gülümsedim ve fırsattan istifade uzaklaştım ve başka bir kokteyl masasına gittim defilenin başlamasını beklerken bir adam yanıma geldi.
-Merhaba
-Merhaba.
-Sanırım yalnızsınız.
-Yalnız sayılırım.
-O zaman sizinle tanışmak isterim,ben Şavaş Akay.bu gece size eşlik edebilir miyim?.
Elimi uzattığım an Baran'la göz göze geldik çok kötü bakmıştı ama ben hiç aldırış etmedim ve kaldığımız yerden konuşmaya devam ettik.
-Beyza Özdemir,tanıştığımıza sevindim.
-Siz,Özdemir şirketler grubundan Atalay bey'in kızı mısınız yoksa?.
-Evet ailemizi tanıyan biri olacağını düşünmemiştim,en azından burada.
-Hakkınızda evlendiğinize dair haberler çıktı ama ben bir yüzük göremedim parmağınızda.
-Evet,evlendim,yüzük... sanırım evde unuttum.
-Üzücü,sizin gibi birini kaçırdığım için kendimi suçlu hissediyorum.
Gülümsediğim sırada Baran yanımızda bir anda belirdi.
-Karıcığım,bu konuşma fazla uzamadı mı?.
-Sonra müsait olduğunda seninle bir yerde buluşup bir şeyler içmek isterim Beyza. Diyerek ayrıldı Savaş.
-Beyza öyle mi,ne bu samimilik!.
-Seni ilgilendirmez. Diyerek yanından geçecektim ki, Kolumu tuttu ve sıktı.
-Bırak!.
Kolumdan tuttuğu gibi beni çekiştirerek götürüyordu.
-Nereye götürüyorsun beni,Bırak kolumu!.
Acil Çıkış kapısına götürdü ve arka tarafa çıktık.kapıdan çıktığımız an beni duvara yapıştırdı.belim ve sırtım acıyla yandı,çarpıktan sonra kemiklerimin sızladığına eminim.
-Neden beni buraya getirdin?.
-Anlat!.
-Sana ne!.
Beni çekip tekrar sırtımı duvara çarpmamı sağladı.
-O zaman daha akıllıca davran sabrımı zorlama.toparlan ve düşünbelki aklın başına gelmiştir!.
Dedi ve kapıyı çarparak içeri girdi ve beni orada bıraktı.
Baran'ın gitmesiyle ağlamaya başladım. Bıraksalar saatlerce ağlayabilirdim,ama toparlanmam lazımdı sırtım ve belim ağrıyordu,kesin moraracaktı,ayağımda burkulmuştu topallaya topallaya lavaboya gittim. İçeri girdiğimde aynaya baktım göz makyajımın hepsi akmıştı elimin tersiyle sildim sonra içeri bir kaç kadın girdi toparlanmak için kabin'e girdim. Beni bu halde görmelerini istemiyordum. Konuşmalarına kulak misafiri oldum.
-Baran kaya da gelmiş, şu sosyetik karısı Beyza Özdemir ile.
-Bende en çok ona şaşırıyorum,Baran sır gibidir,kimseyle evlenmez diye düşünüyordum.
-Ben Beyza gibi sosyetik birinin nasıl oldu da Baran gibi tuhaf bir adamla evlendiğini anlayamadım.
-Hiç birbirlerini seviyormuş gibi durmuyorlar,birbirlerine çok uzaklar.
Öksürerek kabinden çıktım beni görünce sustular.
-Hanımlar ne oldu sustunuz devam etsenize dedikodunuza,ben yokmuşum gibi davranın.
-Şey biz özür dileriz.
-Başkalarının hayatına burnunuzu sokmaktan vazgeçin,herkes kendi hayatına baksın!.
Dedim ve aynaya bakıp saçımı kulağımın arkasına doğru ittim ve gülümseyip lavabodan çıktım defile çoktan başlamıştı,mankenler podyumda yürüyorlardı. Baran'ın yanına gitmedim en ön masaya gittim ve mankenleri izlemeye başladım ki arkamdan gözümü kapatan bir el, arkamı döndüğümde eski sevgilim Burak, Beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Ben olduğum yerde donup kalmıştım.Baran'ı Burak'ın arkasında gördüğümde çok geçti. Baran kızgın bir şekilde bana bakıyordu ve Bora onun sıkıca kolunu tutuyordu ve bir şeyler söylüyordu. Elinde tutuğu bardak kırıldı ve bir ses çıktı herkes dönüp o yöne baktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
