Zor Mafya

24: "Taciz vakası"

-O kişi hala içinde ama.

-Düzeltmeye çalışıyorum.

-Bugün hayatının bir dönüm noktası olsun,içki,uyuşturucu hiçbir şey yok hayatında bundan sonra, çünkü hayatında ben varım.

-Senin istemediğin hiçbir şeyi yapmayacağım.

-Söz mü?.

-Söz,Baran Kaya sözü.

Şuan o kadar mutluydum ki,gözlerimin içinin parladığına eminim neredeyse sevinçten ağlayacak kadarım.
Ne yalan söyleyeyim ağlamasam da gözlerim dolmuştu.

-Sana bir sürprizim var!.

-Sürprizin mi var?.

-Çalışmak istediğini söylemiştim değil mi?.

-Evet.

-Sana bir iş buldum.

-Ne işi?.

-Benim asistanım olacaksın,seni gözümün önünden ayırmak istemiyorum.

-Anladım,bakarız.

-Bakılsın o zaman,Şimdi sırası değil ama...bir davet var ona katılmak zorundayız.

-Davetler çok sıkıcı.

-Biliyorum ama zorunluluk işte.

Anlından terler akıyordu.Sanırım fark ettirmese de oldukça stresliydi.boncuk boncuk terlemişti çantamdan peçete çıkarıp terlerini sildim.

-Terlemişsin.

-Senin yüzünden az mı koşturdun peşinden.

-Koşmasaydın.
Dedim saçını düzelterek.

-Geç kalmak istemiyorum gidelim,daha fazla oyalanmak istemiyorum.

Ceketinin önünü ilikleyip arabasına doğru yürüdü.

Bazı erkeklerde takım elbise büyüsü var ya Baran'da onlardan biriydi.
Kadını değiştiren şeylerden biri makyajsa erkeğinde takım elbisesidir.
Baran'ın her zaman gittiği bir kıyafet mağazasından bana elbise aldık.Baranla takım olmuştuk o siyah ben siyah uzaktan bakan kesin Baran'ın karısıdır derdi hiç düşünmeden.

Davet'in olacağı yerde indiğimizde Baran arabadan indi ve koluna girmemi söyledi.
Koluna girdim ve içeri girdik,gazeteciler hemen çekmeye başladılar tabi ki.
Baran içeri girmemizle birlikte garsonun tuttuğu tepsideki içki dolu bardağı aldı.bir dikişte bitirdi.

-Bu kadar içersen beni nasıl seçeceksin karanlıkta?.

-Kendimi unutabilirim belki ama seni asla.

-Biliyor musun çok sıkıldım beni dinlemiyorsun ve bu beni çok sinirlendiriyor.

Gidecektim ki,kolumu tuttu,

-Sadece bir kaç kadeh, sonra yemin ederim bırakacağım,gitme.

-Tamam ama bu son.

Yanımıza birileri gelince bende ortamdan sıkıldım ve oradan uzaklaştım.iş konuşmalarını kendimi bildim bileli sevmemişimdir.

Yürürken biri kolumdan tuttu ve beni çekip sırtımı duvara yasladı ve ağzımı eliyle kapadı.yüzüne baktığımda Baran'ın düşmanı Buğra olduğunu fark ettim.bağırmak istedim ama yapamadım beni belimden kucaklayıp sürükledi ve adamlarının bulunduğu odanın önüne götürdü,debelenip duruyordum.adamları kapıyı açtı ben içeri girdikten sonra kapıyı kapattılar.