Baran'ın o benim hayatım,ailem,karım deyişi hala kulaklarımda yankılanıyordu.Hayatımda ilk Burak bana ''seni seviyorum'' dediğinde kalbim umutla,mutlulukla dolup pır pır attığında heyecanlanmıştım.bu duygu tarif edilemez bir duyguydu.
Toplantı bitmişti herkes toplantı odasından çıkmıştı. Bir tek Baran'la ben kalmıştık. Baran da çıkmaya hazırlandığında "Şimdi aklıma geldi,alışverişe gidelim mi?" Dedim.
"Alışverişle uğraşacak vaktim yok Beyza sonra".
-Lütfen hem dolap'ta bir şey kalmamış,kafa da dağıtırız,hem ben alışveriş yapmayı severim"
-Çalışanlardan birine söyleriz gider alır.
-Lütfen Baran lüften hadi!.
Tamam,kurtulamayacağım senden belli.
Baran takım elbisesiyle avm'de boy gösterdi.bu kıyafetle ev alışverişi gerçekten komik durdu.
Et bölümünde gezerken "En son ne zaman alışveriş yaptın?" Dedim.
-En son bir otel almıştım.
Dedi.
Kastettiğim şey bu değildi ama neyse,otel de bir alışveriş sayılır.
-Otel mi iyiymiş.
Baran el arabasını yönlendirirken ben gözüme güzel gözüken sevdiğim şeyleri alışveriş arabasına dolduruyordum.
Alışverişteyken bile meşgul gözüküyordu.telefonundan gözünü ayırmıyordu.bir an bir yere çarpacak diye korkmuştum.ama o hiçbir zaman kontrolünü kaybetmedi.
-Ben alacaklarımı aldım senin istediğin bir şey var mı? .
-Bir kaç enerji içeceği iyi gider.
İçeceklerin bulunduğu dolaptan bir kaç sporcu içeceği çıkardı ve arabaya koydu.
-Kasaya gidelim sıkılmaya başladım.
-Tamam.
Baran hesabı ödedikten sonra hemen bir kaç adamı yanına gelip poşetleri aldılar.
Alışveriş merkezinden çıkıp otopark'ta duran arabaya bindik.
Baran telefonunu bırakıp yüzüme baktı.
-Bu akşam sana bir sürprizim var.
-Ne sürpriz'i.
-Eve gidince görürsün.
Baran ve sürpriz,şaşırtıcı.
Baran eve geldiğinde ceketini çıkarıp kapıdaki askıya astı.kol düğmesini açıp kollarını sıvamaya başladı.
Mutfağa doğru gittiğinde şaşkınlıkla baktım.
Yeni aldığımız poşetlerdeki malzemeleri ben dolaba yerleştirirken Baran bir kesme tahtası çıkardı.
-Ne yapacaksın merak ediyorum.
-Sürpriz bir akşam yemeği.
-Sen mi?.
-Ne oldu beğenemedin mi?.
-Çok beğendim,Yardım lazım mı?.
-Bence etrafımda dolaşman iyi fikir değil konsantre olmam lazım,şimdi mutfaktan çık ve akşamı bekle.
-Peki ben de bu özel an için hazırlanmaya gidiyorum o zaman.
-Dur dur dur!.
Deyip belimden kavrayıp kendine çekti.
आप पढ़ रहे हैं
Zor Mafya
सामान्य साहित्यYara ve yarabandı'nın hikayesi , Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı, O bir mafya, o delicesine aşık, Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık. Ama tek bir hassas noktası vardı beyza. O yer altının ve yer yüzünün hakimi, ...
