-Hadi evimize gidelim karıcığım.
Diyerek elimi tuttu.
Odanın kapısından çıkarken Cansuyla karşılaştık.
-Nereye?,üstünü değiştirmeyi düşünmüyor musun?.
Dedi gülerek.
Kıyafetime baktığımda geceliklerimin üstümde olduğunu gördüm.
-Bir dakikaya geliyorum siz oturun konuşun.
diyerek kapıyı kapattım.
Geceliğimi çıkarıp üstüme bir şeyler giydim.
Odadan çıkıp salon'a girdiğimde, Cansu ne kadar sıcak kanlı olsa da Baran soğuk bir şekilde kısa cevaplar verip geçiştiriyordu.
Beni görünce "kalkalım artık" dedi.
Başımla onayladım,Baran aşağıya inerken,ben de Cansuyla vedalaştım.
-Mutluluklar.
Dedi sarılarak,
-Görüşürüz,iyi geceler sana...bu arada herşey için teşekkür ederim.
Evden çıkıp aşağıya indim Baran moturuna oturmuş beni bekliyordu.
-Senin motorun mu vardı?.
-Bir Motor tutkunu sayılırım,hadi atla!.
-Baran sen sarhoşsun buraya motorla mı geldin?.
-Biniyor musun, binmiyor musun yoksa ben gidiyorum.
-Taksi çağırırız yada yürürüz olmaz mı?.
-Gidiyorum.
Dedi ve motoru çalıştırdı.
-Sahip olduğun o ufacık aklını mı kaçırdın?.
Dedim onu ikna etmek oldukça zordu direnmeyip motora bindim.
-Belimi tut.
Diyerek elimi beline götürdü.
-İstemiyorum.
Diyerek motor'un arkasındaki tutulacak yeri tuttum.
-Öyleyse uçuyoruz!.
Birden gaza bastı ve ben belinden tutmak zorunda kaldım.hızını gittikçe arttırıyordu ve bu beni korkutmaya başlamıştı.
o ise gittikçe coşuyordu,enerjisi artmıştı ve deliler gibi bağırıyordu.
-Baran yavaşla.
Benim arkasında olduğumdan haberi yokmuş gibi arabaları solluyordu,ve ara sıra ellerini bırakıyordu.
-Baran dur korkuyorum.
Diyerek beline sıkıca sarıldım.
Deliler gibi bağırmaya devam etti.
-Baran!,duymuyor musun düşeceğim.
diyerek sırtını yumruklamaya başladım.
Ağlamaya başladım,en son hatırladığım şey ellerimin baran'ın belinden kayıp benim geriye doğru yere düştüğümdü.
"Ve yarabandı yaralandı!"
Başımı yere çarpıp bayılmıştım kendime geldiğimde başım oldukça ağrıyordu gözlerimi açtım ve karşımda Baran'ı gördüm ağlıyordu,dizinin üstüne başımı koymuştu,
-Baran neden ağlıyorsun?.
-Benim yüzümden sana bir şey oldu sandım.
-İyiyim ben.
-Ya Olursa.
-Olmayacak iyiyim bak.
dedim doğrulmaya çalıştım.
Beni kaldırıp kendine çekip göğsüne başımı sıkıca bastırdı ve sarıldı.
-Dur Asıl sen iyi misin?,kendini kaybetmiştin beni duymadın mı?.
YOU ARE READING
Zor Mafya
General FictionYara ve yarabandı'nın hikayesi , Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı, O bir mafya, o delicesine aşık, Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık. Ama tek bir hassas noktası vardı beyza. O yer altının ve yer yüzünün hakimi, ...
