Önceki bölüm kesit;
-Atahan kozak'da kim?.
ayağa kalktı ve konuşmaya başladı.
-Tanıştırayım yeni ben.
O anda kapı açıldı yerden aceleyle kalktım üstümü silkeledikten sonra kapıya baktım karamel renginde omuzlarına kadar dalgalı saçları olan güzel bir kadın elindeki alışveriş çantalarıyla içeri girdi.
Baran kollarını açtı ve ''Hoş geldin tatlım'' dedi.
-Nasılsın canım?.
dedi kafasını baranın göğsüne yaslayıp kollarını Baran'ın beline sararken.
-Çalışıyorum çok yoruldum bugün erken çıkıp bir şeyler yapabiliriz hayatım.
dedi Baran.
Kadın Baran'ın göğsüne başını koymanın verdiği huzurla kapattığı gözlerini açtığında beni gördü.
-Atahan bu hanımefendi kim?.
Baran sanki benim burada olduğumu unutmuş ve yeni hatırlamış gibi bir adım geri gidip bana doğru döndü.
-Yeni hukuk departmanı bölümümüzün avukatı Beyza Özdemir.
-Merhaba bende Aslı Kozak Atahan'ın eşiyim.
diyerek elini uzattı.
-Beyza Ilgın Atahan bey eski soy ismime bakmış olmalı.
dedim elini sıkarak.
-Yeni mi evlendiniz?.
dedi gülümseyerek.
-Yeni sayılmaz uzun zamandır tanıdığım birisi.
-Anladım o zaman yeni işinizde başarılar.
-Teşekkür ederim,artık çıkmalıyım sizi yalnız bırakayım.
tam çıkacakken yerde olan alışveriş çantalarından birine ayağım çarptı ve yere devrildi.
eğildim ve elimi düşen çantaya uzattım içinden bebek eşyaları yere düştü kız bebek eşyaları emzik,pembe bir elbise ve küçük beyaz ayakkabılar.
donakalmıştım aceleyle toplayıp ayağa kalktım ve alışveriş çantasını kadının eline verdim.
yüzlerine bile bakmadan arkamı döndüm ve kapıya doğru yürüdüm kapıyı kapatmak için yüzümü döndüğümde Baran'ın pardon Atahan'ın kadının karnını sevdiğini gördüm Bu kadın Baran'dan hamileydi ve hiç olmadığı kadar mutluydu belkide onun mutlu olması en iyisi o mutlu olmalı ve ben bu mutluluğu bozmamalıydım Barandan uzak durmalıyım onun aklının karışmasını istiyorum yapabildiğim kadar ondan uzak durmalıyım,yüzümü bile olabildiğince az görmeli,gerçi Baran beni unutmuşa benziyor onun beni görmesinden daha çok ben onu görmemeliyim yoksa kendime engel olamam.
Ondan vazgeçmeliyim...
Kaçıp kurtulmak istediğin her şey seni buluyor ama yanı başında olsun istediğin her şey senden uzağında bu durum sinirlerimi bozuyor ne saçma! Göğsünün içinde mavi kederle atan kalbin zamanla grimsi bir buluta dönüyor. Hiçbir şey eskisi gibi kalmıyor, her şey değişken. Gördüğünde gözlerinin içi parlayan insanlar artık gözlerini dolduruyor. Herkes biraz namert, her şey sahte. Saflığını göz göre göre çiğniyorlar, artık herkesin koruduğu şeyler var. Herkes biraz duvar, herkesin sokağında işlenen bir cinayet var. Perdeyi aralayıp baktığın o manzarada artık yeşillik yok. Herkes biraz umutsuz, herkesin iç çektiğinde hatırladığı bir manzara var. Herkesin odasında edilmemiş intiharlar, bileklerinde kesilmemiş damarlar var. Herkes biraz vazgeçmiş ve unutulmuş,artık bende vazgeçmeliyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zor Mafya
General FictionYara ve yarabandı'nın hikayesi , Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı, O bir mafya, o delicesine aşık, Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık. Ama tek bir hassas noktası vardı beyza. O yer altının ve yer yüzünün hakimi, ...
