First Love Never Die

•Prologue•

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

This story is a work of fiction. Names, characters, businesses, place, events, and incidents are either the products of author's work or used in a fictitious manner. Any resemblance to an actual person.

ALL RIGHT RESERVED. Any unauthorized reprint or use of this material is prohibited. No chapters of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means. Hindi ko po ito kinacopy or ginagaya sa ibang story.

Thank you Guises.

All Right Reserved © 2016
Written by: AsheGon

UPDATED: I wrote this story way back 2016. 15 years old pa ako mga sis kaya feeling ko author na ako noon. Don't you worry nirerevise ko pa naman sila paunti unti pero hindi lahat. At sana maintindihan niyo ang mga sinulat ko hehe.

P.S. Mayaman ako sa pagdating sa spacing mga hangal HAHAHAHA!

* * *

Naniniwala kaba na" first love never dies?"Kasi ako hindi ko alam. Pero isa lang masasabi ko sa tanong na yan. Patuloy parin siyang hinahanap hanap ng puso kong ligaw. Limang na taon na kaming hindi nagkakausap "closure" kumbaga. Akala ko panghabang buhay na kita pero niloko mo lang ako. Hiniwalayan kita kasi alam ko yun ang tama. Nagsisi ako sa una pero pinanindigan ko ang katotohanan, alam mo yun sa isang iglap nawala ka saakin.

"Uy, Ivy tulala ka ka jan?" Sabi nang kaibigan ko.

Si Alexandra Marquez
May kaibigan kami pero nasa ibang bansa silang dalawa. Ang fefeeling talaga nila walang balak bumalik.

"Wala, Masakit lang ulo ko"

"Masakit nga ba sa ulo o yang puso mo?"sabay turo sa puso ko. Aba! Bastos ito a, respeto naman sa puso kong patay.

"Tara na nga, Saan ba tayo pupunta at hindi mo maiwasan yung pagiimbita sayo"Pag iiba ko nang usapan.

"Sa kasal ng ex ko"

Aba!gago ba ito?or tanga tangahan.

"Hoy Alex, Yung totoo?"

"Charot lang hahaha, alam mo naman allergy ako dun,umaasa ka naman na magkakabalikan kami ni Jerald"Juskooo, kaibigan ko ba ito? Naka move na ba talaga ito?

"Edi wow, Bagay naman kasi kayo ni Jerald" sabi ko.

Umalis kami sa office ko at dahil may pupuntahan daw kami. Architect ako at Si Alex naman ay Teacher sa grade school, medyo hilig namin mag alaga nang mga bata, Madalas akong pumunta sa school na tinuturuan ni Alex.

"Saan nga kasi tayo?"ulit ko kasi ako na mag dridrive.

"Sa school, remember? Valentines day ngayon. Alam mo naman yung mga bata ngayon, at ikaw lang naman Favorite Visitor nila" haha syempre madalas ako dun. Ang kyukyut naman kasi nila.

Age of 22 may trabahaho na kami agad. Ewan ko kung bakit ang aga ko grumaduate. Ako lang pinakabata sa mga architector. Nakarating naman kami agad sa school. Sumalubong saamin ang mga bata. Nang makapasok kami ay umupo ako at pinanood ko sila mag perform sa harap ng classroom nila. Maya maya may binulong saakin si Alex, "Susunduin mo na ba si Samantha dito?" Ano oras na ba? Hala! 2:30 palang naman."mamayang 3:30 pa" sabi ko sakanya. At tumango naman siya.

May lumapit saakin na isang batang babae siguro 7 years old na siya.
Tatanungin ko sana kung bakit?nang mag salita na siya.

"Do you believe that First Love Never Dies?"napatigil ako sa sinabi ng batang ito, hindi ako nagulat dahil masyado siyang bata, nagulat ako dahil parang tugma saakin ang sinasabi niya. Lumapit ako sakanya at nilaro ang kanyang mga buhok.

"The first time you fall in love it changes your life forever, and no matter how hard you try the feeling never goes away" sabi ko sa bata.

"Paglaki mo magbasa ka about sa mga kwento ni Nicholas Spark ha, para mas madami kang malaman"dagdag ko at tumango naman ang bata.

Umalis naman agad yung bata, Bakit kaya niya natanong?Nung una talaga hindi ako naniniwala sa first love,first love na yan.

Kakayanin ko ang lahat malimutan lang kita.

Author's Note

Just VOTE and COMMENT.

Huhuhu recommend niyo naman itong story ko. Add me on Facebook: AsheGon WP

Iloveyouall.