Chapter 59: Feel Better

3.1K 180 45
                                    

Sawa na akong umiyak.

I think kailangan ko nang mag move on. Hindi ko kaya? Kakayanin ko. Hate this life!

Nagmahal ba ako sa maling tao? Tell me?

Di ko naman alam na mahuhulog ako sakanya sa pamamagitan ng Love Warning na yan.

Nangako sya na He would never leave and hurt me, Pero anong nangyari ngayon? Asan na yung pangako nya?

Pagod na akong masaktan!
Pagod na akong umiyak!

Pero........

Mahal ko pa din sya!

Tsk! Pagmamahal na hindi nya ibinalik sakin, Bakit ganun? Ba't ang unfair naman yata?

Kailangan ko na ba talagang mag give up? O hintaying bumalik sya sa buhay ko?

I think nakapag desisyon na ako.

Kailangan ko na talagang mag move on. I feel better pag ganun. Wala na akong mararamdamang sakit. Hindi na ako iiyak ulit.

!

Inihanda ko na ang mga gamit ko para pumasok sa school.

Nagsuklay na ako.

Di porket nag move on na ako, magiging bitch na ako! No, still, ako parin, Si Jubjang parin ito. Ang nerd na inyong inidolo. Haha!

Nag bike na ako.

:

"Look Who's here" sabi ni Nutcha

I just rolled my eyes and said.

"Si Jubjang lang naman" sabi ko at umupo na.

Oo, nangako ako na hindi ako lalaban pero nuon yun, nung kami pa ni third.

Minsan lang ako lalaban, pag kailangan lang.

"Aba, sumasagot na"sabi naman nya

"Ano naman sayo?" sabi ko

"Well, I will not waste my time para makipagtalo sayo, Dahil Talo kana."

"So What?, may nagtanong ba?" sabi ko nang nakatingin lang sa notebook.

"Don't try me Jubjang"

"Dont try me too" yan ang huli kong sinabi ng biglang dumating ang professor namin.

Oo, Hindi ako bitch! Kay Nutcha lang ako nagiging bitvh.

Pumunta muna ako sa library dahil walang gulo dun. Pagkarating ko dun.Oo nga pala ngayon pala ang contest ng mga pabasa sa Grade 7 kaya madaming tao sa library. Sa kasamaang palad, nandito pala si Third at table nalang nya ang bakante.

Hindi naman siguro sya Grade 7 diba? Baka bumasa lang sya.

Kaya no choice. Kumuha ako ng book na Harry Potter tska umupo sa table nya.

Hindi na ako maiilang, mag momove on na ako diba? Isa pa wala na daw kami eh. Kaya ano pang saysay kung mahihiya ako o maiilang.

Umupo na ako, nakita kong natigilan sya. Akala nya hindi ko alam na magkakaanak na sila ni Nutcha? Aish! Kainis isipin. Pero bakit ba ako magseselos? Wala na raw kami diba?

Nahuli ko syang tumingin sakin kaya umiwas sya.

Cold lang ang mukha ko habang nagbabasa. Pero feeling ko parin na may nakatingin sakin eh. Kaya hinayaan ko nalang.

Matapos kung mabasa ang libro ay isinauli ko na ito tska lumabas. Pero, para akong nakuryente dahil sa paghawak nya sa kamay ko. Shit! Lumakas naman ang tibok ng puso ko.

Tumingin ako sakanya. Ang gwapo nyang mukha, gusto ko syang yakapin. Pero, Hindi! May pumipigil sakin. Tinignan ko sya ng mata sa mata. Maya maya kinuha ko ang kamay ko at lumakad palayo. Hindi ko alam na tumutulo na pala ang mga luha ko.

Okay, Relax. Move on na. Please!!!

Ayoko na.

Bakit nya ba ginawa yun? Aish!

I FEEL BETTER KUNG MAG MOVE ON NA AKO.

---------------

Readers. Super Thankyou po talaga. Happy 70+k readers. Dahil sa inyo naging rank

#49 ito sa TEEN FICTION. Kaya keep supporting po. Alam kung aangat at aangat pa po itong story ko dahil sa tulong nyo.

A very much THANKYOU from your Author "Creamie_Krazie♡"

Love Warning ⚠Where stories live. Discover now