The winter I lost you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΙ ΕΠΤΑ

" Its so hard not to love you..."

Μπαίνω με τα κλειδιά μέσα στο σπίτι και βλέπω τον Άρη να ξαπλώνει στον καναπέ και να κοιτάει κάτι στην οθόνη του κινητού του.

'' Αα ήρθες; Για να δω το φόρεμα που διάλεξες;'' Μου λέει και ανακάθεται.

'' Όχι! Το φόρεμα μου θα το δεις αύριο όταν θα το φορέσω. Έκπληξη!''

'' Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις...'' λέει και με τραβάει από το χέρι στην αγκαλιά του.

'' Μα γιατί; Είναι ωραίες οι εκπλήξεις! Σε κρατούν σε αγωνία και είναι... δεν ξέρω! Είναι τέλεια!''

'' Να και κάτι που δεν συμφωνούμε'' λέει με ένα χαμόγελο.

'' Σωστά! Εσύ τι με ήθελες;''

'' Ααα ναι. Λοιπόν. Το σκεφτόμουν εδώ και πάρα πολύ καιρό-''

'' Τι πράγμα;'' Τον διακόπτω.

'' Θέλω να κάνω... ένα τατουάζ'' λέει.

Τι θέλει να κάνει λέει;

'' Γιατί;'' Είναι το μόνο που ρωτάω τελικά.

'' Γιατί. Γιατί δεν ξέρω απλά θέλω να κάνω.''

'' Δεν γίνεται!'' λέω και σηκώνομαι από δίπλα του.

'' Γιατί Ηρώ;'' Με ρωτάει με ένα χαμόγελο.

Ναι ρε παιδιά ας χαμογελάσουμε όλοι μαζί!

'' Γιατί πρώτον είναι κάτι μόνιμο που θα πρέπει να το έχεις για όλη σου την ζωή, δεύτερον είναι επίπονο και τρίτον δεν νομίζω πως θα ενθουσιαστούν κιόλας οι γονείς σου''

'' Όσο για το δεύτερο δεν θα κάνω ολόκληρο μανίκι, θα κάνω κάτι μικρό και όσο για το τελευταίο, δεν τους πέφτει λόγος!''

'' Αχ δεν ξέρω. Αλήθεια!'' λέω και τον κοιτάω συνοφρυωμένη ''και τι σκέφτεσαι να κάνεις;''

'' Δεν είμαι ακόμα σίγουρος...''

'' Εγώ ξες τι λέω;'' Ξεκινάω και τον πλησιάζω '' Να κάτσουμε όμορφα και ωραία εδώ και το απόγευμα να πάμε να δούμε μία τέλεια ταινία που βγαίνει στον κινηματογράφο!'' λέω και παίρνω τα χέρια μου στα δικά του.

'' Μα-''

'' Νομίζω πως πρέπει να το αφήσεις για την ώρα!''

'' Απλά ήθελα να είσαι μαζί μου όταν το κάνω''

'' Θα είμαι. Όταν θα το κάνεις θα είμαι. Στο υπόσχομαι.''

'' Καλά τότε''

Στιγμιαία με αρπάζει από την μέση και με πετάει σαν ψάρι στον ώμο του.

'' Άρη άσε με!'' τσιρίζω.