ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑ

421 42 20
                                    


"Restart"

Το βράδυ πέρασε σχετικά ήσυχα...

Η μαμά της Ηρώς κοιμήθηκε μέσα στο δωμάτιο μαζί της και εγώ με τον Θωμά, την Κλειώ και... τον Άρη ήμασταν έξω.

Πάντως δεν έκλεισα μάτι όλη την νύχτα.

Πως γίνεται να συνέβη αυτό τώρα;

Έχασε όλη της την μνήμη. Δεν θυμάται πρόσωπα, καταστάσεις, αναμνήσεις...

Δεν θα θυμάται τίποτα από το καλοκαίρι μας. Το πώς με έκανε να νιώθω και το πώς αισθανόταν όταν την φιλούσα...

Όλα χάθηκαν.

Στύβω το κεφάλι μου μήπως καταφέρω να την βοηθήσω κάπως.

Αλλά δεν ξέρω πως...

Η ώρα είναι εννιά και οι γιατροί μόλις μπήκαν για το πρωινό επισκεπτήριο.

'' Κυρία Μυρτώ πως είστε;'' Την ρωτάω μόλις βγαίνει έτσι ώστε οι γιατροί να την εξετάσουν.

'' Πως νάμε... Ας λέμε καλά για να είμαστε... έτσι δεν λένε; Τώρα έχει ένα τέταρτο που ξύπνησε... και τίποτα. Καμία αλλαγή. Τι θα γίνει αγόρι μου άμα δεν θυμηθεί; Πως θα συνεχίσει την ζωή της;''

'' Μην ανησυχήτε... κάτι θα γίνει. Θα την βοηθήσουμε όλοι μας. Η Ηρώ είναι σκληρό καρύδι'' πετάγετε ο Άρης.

'' Κυρία Μυρτώ, νομίζω πως πρέπει να πάτε στο σπίτι του Θωμά να ξεκουραστείτε και να ξανά έρθετε το απόγευμα.'' Λέει η Κλειώ.

'' Νομίζω πως έχεις δίκαιο... έτσι κι αλλιώς θα είστε εδώ εσείς έτσι;'' Ρωτάει και κοιτάει εμένα και την Κλειώ.

'' Πάμε μαμά. Κλειώ να σε πάω και εσένα σπίτι σας για να της φέρεις δυο τρία πράγματα'' λέει ο Θωμάς και η Κλειώ νεύει καταφατικά.

Με πιάνει από τον αγκώνα και με πάει στην άκρη.

'' Στράτο... ξέρω ότι η Ηρώ θα το τελείωνε σήμερα με τον Άρη'' λέει ψιθυριστά '' Αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα τώρα είναι αδύνατον. Θέλω να καλμάρεις τα νεύρα σου μαζί του. Σε παρακαλώ''

'' Εντάξει'' λέω με ένα χαμόγελο.

'' Μου το υπόσχεσαι;''

'' Στο υπόσχομαι. Άντε σε περιμένουν'' λέω και αυτή φεύγει.

'' Τι έγινε γιατρέ;'' Ρωτάει ο Άρης τον γιατρό μόλις βγαίνουν από το δωμάτιο.

'' Στο θέμα της αμνησίας δεν έχουμε κάποια αλλαγή. Μέχρι στιγμής όλα είναι σταθερά. Έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο, τώρα το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή.'' Λέει με συμπονετικό βλέμμα. Μισώ τα συμπονετικά βλέμματα. ''Αν δεν κάνω λάθος εσύ είσαι ο Στράτος έτσι;'' Λέει σε εμένα.

The winter I lost youDonde viven las historias. Descúbrelo ahora